استتار (اخترشناسی)

اِستِتار (اخترشناسی)(occultation)

در اخترشناسی، پنهان‌شدن موقتی یک ستاره در پشت یکی از اجسام منظومۀ خورشیدی. استتار برای فراهم‌‌آوردن اطلاعاتی از تغییر مدار و ساختار اجسام در فضا، نظیر منابع رادیویی، به‌کار می‌آید. شکل و اندازۀ دقیق سیاره‌ها و سیارک را هنگامی می‌توان پیدا کرد که باعث استتار ستاره‌ها می‌شوند. در ۱۹۷۷، حلقه‌های اورانوس را هنگامی‌ کشف کردند که این سیاره ستاره‌ای را استتار کرده بود.

---