سومالی لند
سومالی‌لَنْد (Somaliland)
منطقه‌ای در شرق افریقا، بین خلیج عدن[۱] در شمال و اقیانوس هند در جنوب شرقی. زبان مردم آن سومالیایی است. مناطق پیشینِ سومالی‌لند بریتانیا[۲] (تأسیسِ ۱۸۸۷)، سومالی‌لند ایتالیا[۳] (تأسیس ۱۸۸۹ـ۱۸۹۰)، و سومالی‌لند فرانسه[۴] (تأسیسِ ۱۸۸۸) را دربر می‌گیرد. سومالی‌لند بریتانیا و سومالی‌لند ایتالیا در ۱۹۶۰ با نام کشور سومالی مستقل شدند. سومالی‌لند فرانسه نیز در ۱۹۷۷ با نام جیبوتی[۵] به استقلال رسید. بخشی از سومالی‌لند در ۱۹۹۱ استقلال یک‌جانبۀ خود را از سومالی اعلام کرد. عبدالرحمان احمد علی، رهبر جنبش ملی سومالی[۶]، در ۱۹۹۱ استقلال جمهوری سومالی‌لند را اعلام کرد، که بخش بزرگی از سرزمین سومالی‌لند بریتانیا را شامل می‌شد. جامعۀ جهانی این بخشِ نوبنیاد را به‌رسمیت نشناخت و در حالی که جنگ داخلی سایر بخش‌های سومالی را دربر گرفته بود، این منطقه همچنان ایالتی جدایی‌طلب باقی ماند. محمد ابراهیم اِگال[۷] در ۱۹۹۴، به جای احمد علی، رئیس‌جمهور شد. بین قرون ۷ تا ۱۲م، تاجران مسلمان شبه‌جزیرۀ عربستان، شهرهای ساحلی بربره[۸]، مارکا[۹]، موگادیشو[۱۰] را بنا کردند و سلطان‌نشین[۱۱]هایی پدیدآوردند. سومالیایی‌های صحرا‌نشین، که اسلام آوردند و در ارتش‌های سلطان‌نشین جنگیدند، شمال سرزمین مزبور را اشغال کردند.