آمادو، ژرژه (۱۹۱۲ـ۲۰۰۱)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

آمادو، ژرژه (۱۹۱۲ـ۲۰۰۱م)(Amado, Jorge)
رمان‌نویس برزیلی. به سبب خلق آثاری براساس زندگی‌اش در استان زادگاهش باهیا[۱] شهرت دارد. رمان‌های او از واقع‌گرایی خشک‌ِ اغلب طعنه‌آلودی برخوردارند و از بینش روان‌شناختی عمیقی حکایت می‌کنند و از استمرار بی‌عدالتی اجتماعی خبر می‌دهند. آمادو خیلی زود در ۱۹۳۵م به‌سبب فعالیت‌های سیاسی چپ‌گرایانه‌اش به زندان افتاد و پس از آن بارها از برزیل[۲] تبعیدش کردند. در ۱۹۴۵م نمایندۀ حزب کمونیست برزیل از استان باهیا در مجلس مؤسسان بود. زمین وحشی[۳] (۱۹۴۴م) رمانی که شاهکار او به‌شمار می‌رود، دربارۀ زندگی سخت کارگران کشتزارهای کاکائوست. برخی دیگر از آثار اوست: گابریلا، گرد میخک و دارچین[۴] (۱۹۶۲م)؛ چوپان‌های شب[۵] (۱۹۶۴م)؛ دونا فلور و دو شوهرش[۶] (۱۹۶۹م).
 

ژرژه آمادو
Jorge Amado
زادروز باهیا ۱۹۱۲م
درگذشت ۲۰۰۱م
ملیت برزیلی
شغل و تخصص اصلی رمان‌نویس
آثار زمین وحشی (۱۹۴۴م)؛ گابریلا، گرد میخک و دارچین (۱۹۶۲م)؛ چوپان‌های شب (۱۹۶۴م) و دونا فلور و دو شوهرش (۱۹۶۹م)
گروه مقاله ادبیات سایر کشورها
ژرژه آمادو

 


  1. Bahia
  2. Brazil
  3. The Violent Land
  4. Gabriela, Clove and Cinnamon
  5. Shepherds of the Night
  6. Dona Flor and Her Two Husbands