آیسخولوس

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

آیْسْخولوس (ح ۵۲۵ ـ ح ۴۵۶پ‌م)(Aeschylus)

آيْسْخولوس

(یا: اِشیل) نمایش‌نامه‌نویس آتنی. در نمایش‌نامه‌هایش، با افزودن بازیگر دوم، تراژدی یونانی را متحول کرد و سبب شد تا گفت‌و‌گوی واقعی و کنش نمایشی، مستقل از گروه همسرایان، صورت بگیرد. او و ائوریپیدس[۱] (اوریپید) و سوفوکلس[۲] سه تراژدی‌پرداز بزرگ یونان شمرده می‌شوند. آیسخولوس، از ۵۰۰ تا ۴۵۶پ‌م، تقریباً ۹۰ نمایش‌نامه نوشت که از آن میان هفت تراژدی زیر باقی مانده است: ایرانیان[۳] (۴۷۲پ‌م)، هفت تن علیه تِب[۴] (۴۶۷پ‌م)، لابه‌کنندگان[۵] (۴۶۳پ‌م)، مجموعۀ سه‌قسمتی اورستیا[۶] (آگاممنون[۷]، شراب‌افشانان[۸]، الاهگان انتقام[۹]) (۴۵۸پ‌م) و پرومتئوس در بند[۱۰] (این اثر، هرچند منسوب به او است، تاریخ تألیف و نویسندۀ آن مشخص نیست). در الئوسیسِ[۱۱] آتیکا[۱۲] تولد یافت و گفته می‌شد که در نبرد ماراتون[۱۳] (۴۹۰پ‌م) شرکت داشته است. در اواخر عمر، آتن را ترک کرد و به سیسیل رفت. حوادث سهمگین، زبان پرتکلف، و بهره‌گیری از آواز و رقص پیچیده و پرشور همسرایان مشخصۀ آثار اوست. اورستیای او تنها نمونۀ باقی‌‌مانده از دوران باستان است که در آن سه نمایش مرتبط باهم در یک نوبت ‌اجرا می‌شد.




  1. Euripides
  2. Sophocles
  3. Persians
  4. Seven against Thebes
  5. Suppliants
  6. Oresteia
  7. Agamemnon
  8. Libation-Bearers
  9. Eumenides
  10. Prometheus Bound
  11. Eleusis
  12. Attica
  13. Battle of Marathon