حیدری تبریزی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

حیدری تبریزی ( ـ۱۰۰۲ق)

شاعر ایرانی، نخست در تبریز پیشۀ سراجی داشت، سپس به تجارت روی ‌آورد و از این راه چند سفر به هند کرد و با سرودن اشعاری در ستایش بزرگان آن سرزمین، چون جلال‌الدین‌اکبر گورکانی و برخی امرای بلندپایه، و گرفتن صله از ایشان ثروتی گردآورد. از شاگردان لسانی شیرازی بود و با وحشی بافقی مشاعرات و مباحثات و مهاجات بسیار داشت. از آثارش: دیوان اشعار؛ مثنوی‌های سیر و سلوک، لسان‌الغیب و جنگ‌نامۀ گجرات.