صدر (عروض)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

صدر (عروض)

(در لغت به‌معنی بالا) اصطلاحی در عروض. رکن اولِ نخستین مصراع بیت؛ مانند کلمۀ «پروانه» در این بیت: پروانه بال و پر زد و در دام خویش خفت/پایان شامِ پیلۀ ابریشم است این (هوشنگ ابتهاج (سایه))