علیزاده، غزاله (مشهد ۱۳۲۷ـ کلاردشت ۱۳۷۵ش)
غزاله علیزاده (مشهد ۱۳۲۷ـ جواهرده ۱۳۷۵ش)
| غزاله علیزاده | |
|---|---|
| زادروز |
مشهد 1327ش |
| درگذشت | جواهرده 1375ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | فارغ‌التحصیل دانشگاه تهران در رشتۀ علوم سیاسی، خواندن فلسفه، تئاتر و سینما در دانشگاه سوربون |
| شغل و تخصص اصلی | داستان‌نویس |
| آثار | داستان کوتاه: سفر ناگذشتنی (1356ش) و چهارراه (1373ش)؛ رمان: خانۀ ادریسی‌ها؛ شب‌های تهران |
| گروه مقاله | ادبیات فارسی |
| جوایز و افتخارات | برندۀ جایزۀ مجلۀ گردون |
داستان‌نویس ایرانی. از دانشگاه تهران در رشتۀ علوم سیاسی فارغ‌التحصیل شد و در دانشگاه سوربون فلسفه، تئاتر و سینما خواند. از ۱۳۴۵ش با چاپ داستان‌هایی در مطبوعات زادگاهش کار ادبی خود را آغاز کرد. شخصیت‌های داستانهای علیزاده در رؤیای گریز از دلتنگی‌های تسکین‌ناپذیر، جست‌وجویی را در‌پیِ خوشبختی آغاز می‌کنند و دل به رؤیای خود می‌بندند، اما در برخورد با واقعیت از اوهام به‌درمی‌آیند و درمی‌یابند خوشبخت نزیسته‌اند. داستان‌ها ریتمی کُند و نثری توصیفی دارند که روی آن کار شده تا رنگی غنایی بیابد. مجموعۀ آثار علیزاده در ۳ جلد در ۱۳۷۸ش منتشر شد؛ از جمله داستانهای کوتاه جلد اول سفر ناگذشتنی (۱۳۵۶ش) و چهارراه (۱۳۷۳ش) برندۀ جایزۀ مجلۀ گردون است. جلد دوم و سوم شامل رمان‌های خانۀ ادریسی‌ها و شب‌های تهران است. علیزاده در رمان خانۀ ادریسی‌ها به زندگی و مشغله‌های ذهنی روشنفکران دهۀ ۵۰ـ۱۳۴۰ش پرداخته است.
علیزاده مدتی با بیژن الهی و بعد از آن با محمدرضا نظام‌شهیدی (برادر نازنین نظام‌شهیدی) زندگی کرده است. وی که از بیماری سرطان رنج می‌برد، بعد از دو بار خودکشی ناموفق، سرانجام در روستای جواهرده رامسر، خود را از درختی حلق‌آویز کرد. پیکر او را در امامزاده طاهر کرج به خاک سپردند.