غیاث الدین کرت دوم، پیرعلی ( ـ۷۸۳ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

غیاث‌الدین کرت دوم، پیرعلی ( ـ۷۸۳ق)

(یا: ملک غیاث‌الدین ثانی) آخرین‌ پادشاه‌ آل‌ کرت‌ (حک: ۷۷۱ـ۷۸۳ق). فرزند ملک‌ معزالدین بود‌ و پس‌ از پدر در هرات بر تخت‌ نشست‌. بنابر وصیت‌ پدر، سرخس‌ را به‌ برادر کوچک‌ترش، ملک‌ محمد، سپرد، اما براثر طغیان‌ ملک‌ محمد، بر او یورش‌ برد و سرانجام‌ با وساطت‌ بزرگان‌، با برادر آشتی‌ کرد. در ۷۷۷ق، که‌ خواجه‌ علی‌ مؤید سربداری‌ بر او شورید و قسمتی‌ از خراسان‌ را گرفت‌ و به‌ نام‌ خود سکه‌ زد، ملک‌ غیاث‌الدین‌ به‌ نیشابور حمله‌ کرد و پس از تصرف آن شهر به‌ هرات‌ بازگشت‌. غیاث‌الدین‌ گرچه‌ پیوند دوستی‌ با امیرتیمور گورکان‌ برقرار کرد، به‌ مستحکم‌‌کردن‌ بارو و حصار هرات‌ پرداخت‌. تیمور نیز پس‌ از اطلاع‌، هرات‌ را محاصره‌ و پس‌ از چندی‌ تسخیر کرد و غیاث‌الدین‌ و فرزندانش‌ را با خود به‌ سمرقند برد. با شورش‌ مردم‌ هرات‌ برضد سپاهیان‌ تیمور، وی‌ دستور قتل‌ غیاث‌الدین‌ و پسرش‌ را صادر کرد (۷۸۵ق) و در هرات‌ به‌ کشتار مردم‌ پرداخت‌. پس‌ از آن‌ شاهزادگان‌ آل‌ کَرت‌ مدتی‌ به‌ تبعیت‌ تیمور درآمدند و سرانجام‌ در ۷۹۱ق مسئلۀ آل کَرت به‌‌کلی‌ از میان‌ رفت.