فاضل گروسی، محمد (گروس ۱۱۹۸ـ تهران ۱۲۵۳ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

فاضل گَرّوسی، محمد (گروس ۱۱۹۸ـ تهران ۱۲۵۳ق)

(یا: راوی بایندری) تذکره‌نویس و شاعر ایرانی. از مردم طایفۀ بایندر در گروس بود. در ۱۲۱۴ق برای تحصیل به مازندران و پس از آن به تهران رفت و به دستگاه فتحعلی‌خان صبا پیوست. چون چندی حافظ و ناقل قصاید و مدایح فتحعلی‌خان نزد فتحعلی‌‌شاه قاجار بود، تخلص راوی را برگزید. در ۱۲۳۴ق، به‌فرمان شاه تذکرۀ انجمن خاقان را نوشت. در ۱۲۳۵ق، به منصب چاوش‌باشیگری رسید و تا مرگ فتحعلی‌شاه این سمت را داشت، اما در سلطنت محمد‌شاه قاجار از کارهای درباری کناره گرفت. فاضل در نظم و نثر دست داشت، اشعارش اندک و نثرش بهتر از شعرش بود.