پیرسون، لستر (۱۸۹۷ـ۱۹۷۲)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
نسخهٔ قابل چاپ دیگر پشتیبانی نمی‌شود و ممکن است در زمان رندر کردن با خطا مواجه شوید. لطفاً بوکمارک‌های مرورگر خود را به‌روزرسانی کنید و در عوض از عمبکرد چاپ پیش‌فرض مرورگر خود استفاده کنید.

پیرسون، لِسْتِر (۱۸۹۷ـ۱۹۷۲)(Pearson, Lester)

پيرسون، لِسْتِر

سیاستمدار کانادایی، رهبر حزب لیبرال از ۱۹۵۸ و نخست‌وزیر (۱۹۶۳ـ۱۹۶۸). در ۱۹۵۷ به‌علت ایفای نقش مؤثر در سازمان ملل متحد برای پایان دادن به بحران سوئز[۱] (۱۹۵۶) جایزۀ صلح نوبل را دریافت کرد. در زمان بحران سوئز وزیر خارجۀ کانادا بود (۱۹۴۸ـ۱۹۵۷) و به نمایندگی کشورش در مذاکرات سازمان ملل شرکت مؤثر داشت. پیرسون در مقام رئیس مجمع عمومی سازمان ملل متحد[۲] (۱۹۵۲ـ۱۹۵۳) به ایجاد نیروی اضطراری ملل متحد[۳] کمک کرد، که این نیرو در پایان جنگ ۱۹۵۶ مصر و اسرائیل در صحرای سینا مستقر شد. در دوران نخست‌وزیری در تدوین قانون تأمین خدمات بهداشتی سراسری نقش مهمی داشت.

 

 


  1. Suez Crisis
  2. UN General Assembly
  3. (UN Emergency Force (UNEF