یهویاقیم ( ـ ح ۵۹۸پ م)
یَهویاقیم ( ـ ح ۵۹۸پ‌م)(Jehoiakim)
(در عبری به‌معنای «خداوند (یهوه) برقرار می‌کند») در کتاب مقدس[۱]، پادشاه یهودا[۲] (ح ۶۰۹ـ۵۹۸پ‌م)، پسر یوشیا[۳]. در‌پی درگذشت یوشیا، پسرش یَهوآحاز[۴] پادشاه شد. فرعون نِکوه دوم[۵] او را سرنگون کرد و الیاقیم[۶] پسر دیگر یوشیا را با نام یهویاقیم بر تخت نشاند. مصریان به نشانۀ خراجگذاربودنش او را به این نام خواندند. از ۶۰۵پ‌م، پس از شکست مصر از بابِلی‌ها[۷]، یهویاقیم خراجگذار نبوکدنصّر[۸] شد، اما سه سال بعد شورش کرد. زمانی‌که نبوکدنصّر بیت‌المقدس (اورشلیم) را در ۵۹۸پ‌م محاصره کرد، یهویاقیم درگذشت. پسرش، یهویاکین[۹] جانشین او شد.