حلمانیه

حُلمانیّه

فرقه‌ای از غُلات شیعه با تمایلات صوفیانه، پیروان ابوحُلمان دمشقی. ابوحُلمان، که اصلاً ایرانی بود، به دمشق رفت و در آن‌جا قائل به حلول خداوند در صورت‌های زیبا شد و در برابر زیبارویان سجده کرد. وی افزون بر حلول، قائل به اباحه نیز بود و می‌گفت هرکس خداوند را آن‌ گونه که بایسته است بشناسد چیزی بر او حرام نیست و منع و تحریم از وی سلب می‌شود و هرچیز که او از آن لذت ببرد و گوارایش باشد بر او حلال است. برخی منصور حلاج را مرید ابوحُلمان می‌دانستند.