خرده اوستا
خُرْدِه اَوِسْتا
(یا: اوستای کوچک) منسوب به آذرباد مَهْرَسْپَندان، از بخش‌های پنج‌گانۀ اوستا. مجموعه‌ای حاوی دعاهای کوتاه خاص مؤمنان زردشتی، در برابر دعاهای خاص روحانیان است، که در موقعیت‌های خاصی مانند ایام متبرک ماه و اعیاد دینی خوانده می‌شود. بخش‌های مهم خرده اوستا عبارت‌اند از نیایش (نام پنج دعا که هریک از آن‌ها در مواقعی از روز یا ماه خوانده می‌شود، مانند خورشید نیایش)، گاه (دعاهایی که باید در پنج هنگام از شبانه‌روز خوانده شود)، ۳۰ روز (دعاهایی متعلق به هر یک از ۳۰ ایزدی که ۳۰ روز ماه به نام آن‌ها است)، آفرینگان (دعاهایی که همراه با اهدای نذورات خوانده می‌شود، مانند آفرینگانِ گاهان)، و شعرها و دعاهای کوتاه، مانند سه دعای معروف زردشتی، ازجمله یِتا اَهُو وَیریُو و سروش باج (دعای خاص ایزد سروش). در نسخه‌های گوناگون خرده اوستا متن‌هایی به پازند نیز مشاهده می‌شود.