عز الدین حسین غوری

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

عِزِّ‌الدّین حسین غوری (نیمۀ اول قرن ۶ق)
(ملقب به: ابوالسّلاطین) از امرا و سلاطین آل‌شَنْسَب در ولایت غور. پسر قُطبُ‌الدّین حسن غوری بود و به اطاعت سلطان سَنْجَر درآمد. همچنین با بهرام‌شاه غزنوی که خود مطیع سَنْجَر بود، روابط حسنه داشت.