فقه الاکبر (الفقه الاکبر)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

فِقهُ‌الاَکبر (الفِقهُ‌الاَکبر)
کتابی به زبان عربی از ابوحنیفه (۸۰-۱۵۰ق)، مؤسس مذهب حنفی دربارۀ اصول عقاید و فروع احکام. امروزه معتقدند که در واقع سه کتاب مختلف تحت عنوان الفقه‌الاکبر منسوب به ابوحنیفه است. کتاب اول که الفقه‌الاکبر قدیم نامیده شده و متن اصلی آن موجود نیست و تنها به صورت پراکنده در یک شرح قدیمی برجای مانده، در واقع تألیف خود ابوحنیفه و از قدیمی‌ترین متون عربی است. کتاب دوم که الفقه‌الاکبر (۲) است، بعدها با گسترش و تحول مذهب حنفی پدید آمده و آن را منتسب به ابوحنیفه کرده‌اند. کتاب سوم که آن را فقه‌الاسط نیز می‌نامند و مشتمل‌بر پاسخ‌های ابوحنیفه به شاگردش ابومطیع بلخی است، در واقع متنی متأخر است که البته تألیف آن را هم به ابوحنیفه نسبت می‌دهند. بر این سه کتاب شروح و حواشی بسیار نوشته شده است.