پترسون، فلوید (۱۹۳۵)
پَتِرسون، فلوید (۱۹۳۵- ۲۰۰۶م)(Patterson, Floyd)
| فلوید پترسون Floyd Patterson | |
|---|---|
| زادروز |
۱۹۳۵م |
| درگذشت | ۲۰۰۶م |
| ملیت | امریکایی |
| رشته | بوکس |
| جوایز و افتخارات | مدال طلای مسابقات المپیک هلسینکی (۱۹۵۲)، قهرمانی جهان از ۱۹۵۶ تا ۱۹۵۹ و از ۱۹۶۰ تا ۱۹۶۲ |
مشت‌زن امریکایی. اولین مشت زنی است که عنوان قهرمانی جهان خود را در دستۀ سنگین‌وزن پس گرفت. از ۱۹۵۶ تا ۱۹۵۹ و سپس از ۱۹۶۰ تا ۱۹۶۲ قهرمان جهان بود. ۸۲ کیلوگرم وزن داشت که برای مبارزه با مشت‌زن‌های سنگین‌وزن بسیار سبک بود. نتیجۀ ۶۴ مبارزۀ حرفه‌ای او از ۱۹۵۲ تا ۱۹۷۲، ۵۵ پیروزی (۴۰ ناک‌اوت[۱])، یک مساوی و هشت شکست بوده است. پترسون مشت‌زنی آماتور بود که پس از کسب مدال طلای مسابقات المپیک هلسینکی (۱۹۵۲) در وزن ۷۵ کیلوگرم به بوکس حرفه‌ای رو آورد. پس از آن‌که به یک وزن بالاتر از ۷۵ کیلوگرم رفت، در ۱۹۵۶ آرچی مور[۲] را شکست داد و با داشتن ۲۱ سال و ده ماه به‌عنوان جوان‌ترین مشت‌زن این وزن در جهان شناخته شد؛ تا این‌که در ۱۹۷۸ مایک تایسون[۳] در ۲۰سالگی این رکورد را از آن خود کرد. پترسون چهار بار از عنوان خود دفاع کرد، تا این‌که در ۱۹۵۹ مغلوب اینگمار یوهانسون[۴] سوئدی شد. هفت ماه بعد در مسابقه‌ای دیگر یوهانسون را ناک‌اوت کرد و برای اولین‌بار عنوان قهرمانی جهان را در دستۀ سنگین‌وزن پس گرفت. او سرانجام در ۱۹۶۲ در یک راند[۵] مبارزه عنوان قهرمانی را به سانی لیستون[۶] واگذار کرد. پترسون سه بار دیگر برای پس‌گرفتن عنوان قهرمانی جهان مبارزه کرد که در هر سه مبارزه ناموفق بود. او در ۱۹۷۲ از مسابقات مشت‌زنی حرفه‌ای کناره گرفت.