پرش به محتوا

تبریز، شهرستان: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{الگو: جعبه اطلاعات شهر ایران
{{الگو: جعبه اطلاعات شهر ایران
| نام فارسی =  
| نام فارسی =  
|نام لاتین =  
|نام لاتین =Tabriz
| نام‌ قدیمی =  
| نام‌ قدیمی =  
| نام دیگر =  
| نام دیگر =  
| استان = آذربایجان شرقی
| استان = آذربایجان شرقی
| شهرستان =  
| شهرستان =  
| بخش = مرکزی، باسمنج و خسروشهر
| بخش = مرکزی، باسمنج و خسروشاه
| موقعیت = جنوب شهرستان ورزقان، غرب شهرستان‌های هریس و بستان‌آباد، شمال شهرستان اسکو و شرق شهرستان شبستر
| موقعیت = شمال غربی ایران و مرکز استان آذربایجان شرقی
| جمعیت = ۱,۵۷۹,۳۱۲ نفر (۱۳۸۵ش)
| جمعیت = 1,773,033نفر (1395ش)
| نوع اقلیم = در ارتفاعات سهند سرد و نیمه‌خشک - در کوه‌پایه‌های شمالی معتدل مایل به سرد و نیمه‌خشک - در نواحی مرکزی معتدل و نیمه‌خشک
| نوع اقلیم = در ارتفاعات سهند سرد و نیمه‌خشک
در کوه‌پایه‌های شمالی معتدل مایل به سرد و نیمه‌خشک
در نواحی مرکزی معتدل و نیمه‌خشک
| ارتفاع از سطح دریا =  
| ارتفاع از سطح دریا =  
| تولیدات و صنایع مهم = فرآورده‌های کشاورزی: انواع میوۀ درختی و جالیزی، غلات، پنبه، خشکبار، دانه‌های روغنی، لبنیات، و گوشت - فعالیت‌های صنعتی: ماشین‌سازی، پالایش نفت، تولید قند و شکر، انواع کنسرو، فرش، لوازم خانگی، شیشه و بلور، مواد لاستیکی (که از این بابت در ردیف اصفهان قرار دارد)، نساجی، و ریخته‌گری  
| تولیدات و صنایع مهم = فرآورده‌های کشاورزی: انواع میوۀ درختی و جالیزی، غلات، پنبه، خشکبار، دانه‌های روغنی، لبنیات، و گوشت
فعالیت‌های صنعتی: ماشین‌سازی، پالایش نفت، تولید قند و شکر، انواع کنسرو، فرش، لوازم خانگی، شیشه و بلور، مواد لاستیکی، نساجی، و ریخته‌گری  
| برخی بناهای مهم =  
| برخی بناهای مهم =  
| شهر ها و آبادی های مهم = باسمنج، سردرود، لیقوان، خسروشهر، خلجان، لاهیجان، تازه‌کند، ینگی‌اسپران، و کندرود (غیر از تبریز)
| شهر ها و آبادی های مهم = تبریز، باسمنج، سردرود، لیقوان، خسروشاه، خلجان، لاهیجان، تازه‌کند، ینگی‌اسپران، و کندرود
}}تَبریز، شهرستان
}}


شهرستانی در مرکز استان [[آذربایجان شرقی]] مشتمل بر بخش‌های مرکزی، باسمنج و خسروشاه با مرکزیت اداری [[تبریز، شهر|شهر تبریز]]. از شمال به [[ورزقان، شهرستان|شهرستان ورزقان]]، از شرق به شهرستان‌های [[هریس، شهرستان|هریس]] و [[بستان آباد، شهرستان|بستان‌آباد]]، از جنوب به شهرستان‌های [[مراغه، شهرستان|مراغه]] و [[اسکو، شهرستان|اسکو]] و از غرب به [[شبستر، شهرستان|شهرستان شبستر]] محدود است. [[سهند، کوهستان|کوهستان سهند]] با ارتفاع ۳,۷۰۷متر در جنوب و کوهپایه‌های کوه کسبه در شمال، درّۀ پهناور تَلخه‌رود ([[آجی چای، رود|آجی‌چای]]) را در میان گرفته‌اند. رودخانه‌های ورکش‌چای، تلخه‌رود، و باسمنج‌چای آن را مشروب می‌کنند. اقلیم آن در ارتفاعات سهند سرد و نیمه‌خشک و در کوه‌پایه‌های شمالی معتدل مایل به سرد و نیمه‌خشک و در نواحی مرکزی معتدل و نیمه‌خشک است. راه‌آهن [[تهران، شهر|تهران]] به [[آذربایجان، جمهوری|جمهوری آذربایجان]] و تهران به [[ترکیه]] همراه با شبکه ‌راه‌های متعدد، این شهرستان را با دیگر نواحی ایران مرتبط می‌سازند. جمعیت شهرستان تبریز 1,773,033نفر است (1395ش). مردم این شهرستان به ترکی آذربایجانی سخن می‌گویند و شیعۀ دوازده‌امامی‌اند.
تبریز، شهرستان   (County) Tabriz


جز تبریز، شهرها و آبادی‌های آن عبارتند از: باسمنج، سردرود، لیقوان، خسروشاه، خلجان، لاهیجان، تازه‌کند، ینگی‌اسپران، و کندرود. شهرستان تبریز از نظر کشاورزی و صنعت از پیشرفته‌ترین نواحی ایران است. انواع میوۀ درختی و جالیزی، غلات، پنبه، خشکبار، دانه‌های روغنی، لبنیات، و گوشت، مهم‌ترین محصولات کشاورزی این شهرستان را تشکیل می‌دهند؛ ماشین‌سازی، پالایش نفت، تولید قند و شکر، انواع کنسرو، فرش، لوازم خانگی، شیشه و بلور، مواد لاستیکی (که از این بابت در ردیف اصفهان قرار دارد)، نساجی، و ریخته‌گری بخشی از فعالیت‌های صنعتی این شهرستان به‌‌شمار می‌آیند. در تبریز چندین‌ چشمۀ آب‌ معدنی‌ و گرم‌ وجود دارد، از جمله‌ بارِنج‌، صیدکَنْد، سیاوان‌ و کرگه‌.
شهرستانی در شمال غربی ایران و مرکز استان [[آذربایجان شرقی]] مشتمل بر بخش‌های مرکزی، باسمنج و خسروشاه با مرکزیت اداری [[تبریز، شهر|شهر تبریز]]. از شمال به [[ورزقان، شهرستان|شهرستان ورزقان]]، از شرق به شهرستان‌های [[هریس، شهرستان|هریس]] و [[بستان آباد، شهرستان|بستان‌آباد]]، از جنوب به شهرستان‌های [[مراغه، شهرستان|مراغه]] و [[اسکو، شهرستان|اسکو]] و از غرب به [[شبستر، شهرستان|شهرستان شبستر]] محدود است. [[سهند، کوهستان|کوهستان سهند]] با ارتفاع ۳,۷۰۷متر در جنوب و کوهپایه‌های کوه کسبه در شمال، درّۀ پهناور تَلخه‌رود ([[آجی چای، رود|آجی‌چای]]) را در میان گرفته‌اند. رودخانه‌های ورکش‌چای، تلخه‌رود، و باسمنج‌چای آن را مشروب می‌کنند. اقلیم آن در ارتفاعات سهند سرد و نیمه‌خشک و در کوه‌پایه‌های شمالی معتدل مایل به سرد و نیمه‌خشک و در نواحی مرکزی معتدل و نیمه‌خشک است. راه‌آهن [[تهران، شهر|تهران]] به [[آذربایجان، جمهوری|جمهوری آذربایجان]] و تهران به [[ترکیه]] همراه با شبکه ‌راه‌های متعدد، این شهرستان را با دیگر نواحی ایران مرتبط می‌سازند. جمعیت شهرستان تبریز 1,773,033نفر است (1395ش). مردم این شهرستان به ترکی آذربایجانی سخن می‌گویند و شیعۀ دوازده‌امامی‌اند.
 
جز تبریز، شهرها و آبادی‌های آن عبارتند از: باسمنج، سردرود، لیقوان، خسروشاه، خلجان، لاهیجان، تازه‌کند، ینگی‌اسپران، و کندرود. شهرستان تبریز از نظر کشاورزی و صنعت از پیشرفته‌ترین نواحی ایران است. انواع میوۀ درختی و جالیزی، غلات، پنبه، خشکبار، دانه‌های روغنی، لبنیات، و گوشت، مهم‌ترین محصولات کشاورزی این شهرستان را تشکیل می‌دهند؛ ماشین‌سازی، پالایش نفت، تولید قند و شکر، انواع کنسرو، فرش، لوازم خانگی، شیشه و بلور، مواد لاستیکی (که از این بابت در ردیف اصفهان قرار دارد)، نساجی، و ریخته‌گری بخشی از فعالیت‌های صنعتی این شهرستان به‌‌شمار می‌آیند. قالی‌های دستباف تبریز از لحاظ طرح و رنگ و کیفیت ارزش جهانی دارد. در تبریز چندین‌ چشمۀ آب‌ معدنی‌ و گرم‌ وجود دارد، از جمله‌ بارِنج‌، صیدکَنْد، سیاوان‌ و کرگه‌.
----<br/> <!--14066400-->
----<br/> <!--14066400-->


[[Category:جغرافیای ایران]] [[Category:آذربایجان شرقی]]
[[Category:جغرافیای ایران]] [[Category:آذربایجان شرقی]]
سرویراستار، ویراستار
۷۳٬۹۴۳

ویرایش