یونان باستان، دین: تفاوت میان نسخه‌ها

دین یونانیان باستان از قرن ۸ تا ۳پ‌م، با [[پانتیون|پانتئون]]، معبد مشخصی برای خدایان، ازجمله [[زیوس|زئوس]]<ref>Zeus</ref>، فرمانروای آنان؛ همسرش [[هرا|هِرا]]<ref>Hera</ref>؛ [[آتنا]]<ref>Athena</ref>، [[هرمس|هِرمِس]]<ref>Hermes</ref>، سروش و خدای تجارت و باروری؛ و بسیاری دیگر که در [[المپ، کوه های|کوه المپ]]<ref>Olympus</ref>&nbsp;می‌زیستند و روابط نزدیک با یکدیگر داشتند. در قرن ۸پ‌م، دین مجموعه‌ای از خدایان بومی یا قبیله‌ای بود، اما از آن پس صورت مشخصی یافت. دین در یونان بر پایۀ شبکه‌ای از دین‌های رازورز<ref>Mystery religions</ref> و اماکن مقدس بدون روحانیت رسمی و دایمی استوار بود. آیین‌های رازآمیز که غالباً زنان آن‌ها را اجرا می‌کردند، ظاهراً حاکی از سنتی بسیار قدیمی در دین یونانیان بوده است. غیب‌گوها، نظیر غیب‌گوی معبد [[دلفی]]<ref>Delphi</ref>&nbsp;و اماکن شفابخشی که با آیسکولاپیوس<ref>Aesculapius</ref>، خدای طب، مرتبط بودند، شخصیت‌های اصلی دینی و پرستشگاه‌های یونانیان را تشکیل می‌دادند. از خدایان جوامع شهری نیز در هر یک از شهرها، از طریق اجرای نمایش‌نامه‌ها و مراسم تجلیل می‌شد. دین یونانیان در‌خلال ۳ قرن آخر پ‌م، تحت تأثیر افلاطون، از پانتئون خدایان فاصله گرفت و به تصوری انتزاعی‌تر نزدیک شد. در این تصور برخلاف نگاه هومر که انسان‌ها را بازیچۀ خدایان المپ می‌پنداشت، خدایان در قالب ذهن و معنای غایی مطرح شدند. خدایان یونان باستان غالباً در فرهنگ روم همتا داشتند یا به آن فرهنگ راه یافتند. زئوس (ژوپیتر<ref>Jupiter</ref>) خدای اعظم خدایان آسمانی بود که موفق شد نسل قدیم خدایان را براندازد، و سلاحش آذرخش بود؛ [[هفایستوس]]<ref>Hephaestus</ref>&nbsp;(همتای [[ولکان|وولکان]]<ref>Vulcan</ref>&nbsp;در اساطیر روم)، خدای آتش و صنایع فلزی؛ [[آرس|آرِس]]<ref>Ares</ref>&nbsp;([[مارس]]<ref>Mars</ref>&nbsp;رومیان)، خدای جنگ؛ [[آفرودیت]]<ref>Aphrodite</ref>&nbsp;و همتایش [[ونوس]]<ref>Venus</ref>، الهگان عشق و آپولون<ref>Apollo</ref>، خدای آواز و موسیقی، در هر دو جایگاه خدایان بودند.

|[[ائوس]] (الهه صبح)