Automoderated users، رباتها، دیوانسالاران، checkuser، مدیران رابط کاربری، moderation، Moderators، پنهانگران، مدیران، userexport، سرویراستار
۴۵٬۸۴۳
ویرایش
زرین دست، علیرضا: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
علیرضا زریندست (تبریز ۱۳۲۴ش- )<br> | علیرضا زریندست (تبریز ۱۳۲۴ش- )<br> | ||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
|عنوان = | |عنوان = علیرضا زریندست | ||
|نام = | |نام = | ||
|نام دیگر= | |نام دیگر= | ||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
فیلمبردار سینمای ایران. فیلمبرداری مجموعۀ تلویزیونی ''داییجان ناپلئون'' (۱۳۵۴ش)، تجربۀ کمنظیری بود که در ۳۰سالگی کسب کرد؛ حدود ۴۰۰هزار فوت نگاتیو رنگی مصرف کرد و با بهرهگیری از دانشِ سینمایی [[تقوایی، ناصر|ناصر تقوایی]] و نیز روانشناسی رنگها، کنتراست و تأثیر آنها را در ساختار فیلم آزمود. بعدها از قابلیتهای نورپردازی در فیلم رنگی بیشتر استفاده کرد، از آن جملهاند: ''بازجویی یک جنایت'' (۱۳۶۳ش)، ''نقطۀ ضعف'' (۱۳۶۲ش)، و ''تصویر آخر'' (۱۳۶۵ش). در ''طلسم'' (۱۳۶۵ش)، به مقتضای ساختار فیلم از نورپردازی کلاسیک و اکسپرسیونیستی بهره برد، و در ''خارج از محدوده'' (۱۳۶۷ش)، حرکاتِ روان دوربین را به امتیاز فیلم تبدیل کرد. زریندست پس از گذراندن سال دوم ابتدایی به تهران آمد. بهاتفاق [[نادری، امیر|امیر نادری]]<nowiki/>، و بهکمک برادرش [[محمد زرین دست|محمد زریندست]]، کارگردانی که در اواخر دهۀ ۱۳۴۰ش از [[امریکا، ایالات متحده|امریکا]] به [[ایران]] آمد، وارد سینما شد. از تجربههای بهیادماندنی او در زمینۀ فیلمبرداری است: ''[[خداحافظ رفیق]]'' (۱۳۵۰ش) و ''[[گزارش (فیلم)|گزارش]]'' (۱۳۵۶ش). | فیلمبردار سینمای ایران. فیلمبرداری مجموعۀ تلویزیونی ''داییجان ناپلئون'' (۱۳۵۴ش)، تجربۀ کمنظیری بود که در ۳۰سالگی کسب کرد؛ حدود ۴۰۰هزار فوت نگاتیو رنگی مصرف کرد و با بهرهگیری از دانشِ سینمایی [[تقوایی، ناصر|ناصر تقوایی]] و نیز روانشناسی رنگها، کنتراست و تأثیر آنها را در ساختار فیلم آزمود. بعدها از قابلیتهای نورپردازی در فیلم رنگی بیشتر استفاده کرد، از آن جملهاند: ''بازجویی یک جنایت'' (۱۳۶۳ش)، ''نقطۀ ضعف'' (۱۳۶۲ش)، و ''تصویر آخر'' (۱۳۶۵ش). در ''طلسم'' (۱۳۶۵ش)، به مقتضای ساختار فیلم از نورپردازی کلاسیک و اکسپرسیونیستی بهره برد، و در ''خارج از محدوده'' (۱۳۶۷ش)، حرکاتِ روان دوربین را به امتیاز فیلم تبدیل کرد. زریندست پس از گذراندن سال دوم ابتدایی به تهران آمد. بهاتفاق [[نادری، امیر|امیر نادری]]<nowiki/>، و بهکمک برادرش [[محمد زرین دست|محمد زریندست]]، کارگردانی که در اواخر دهۀ ۱۳۴۰ش از [[امریکا، ایالات متحده|امریکا]] به [[ایران]] آمد، وارد سینما شد. از تجربههای بهیادماندنی او در زمینۀ فیلمبرداری است: ''[[خداحافظ رفیق]]'' (۱۳۵۰ش) و ''[[گزارش (فیلم)|گزارش]]'' (۱۳۵۶ش). | ||
زریندست از دورۀ سیزدهم جشنواره فیلم فجر (برای فیلم ''پری'') و از دورۀ سی و ششم همین جشنواره (برای فیلم ''سرو زیر آب'') سیمرغ بلورین فیلمبرداری دریافت کرده و همچنین برندۀ چندین نشان و جایزۀ دیگر از جشنوارههای بینالمللی و داخلی است. وی در تولید بیشتر از 70 فیلم سینمایی به عنوان مدیر فیلمبرداری حضور داشته که از جملۀ آنها تعدادی از آثار [[کیارستمی، عباس|عباس کیارستمی]]، [[مخملباف، محسن | زریندست از دورۀ سیزدهم جشنواره فیلم فجر (برای فیلم ''پری'') و از دورۀ سی و ششم همین جشنواره (برای فیلم ''سرو زیر آب'') سیمرغ بلورین فیلمبرداری دریافت کرده و همچنین برندۀ چندین نشان و جایزۀ دیگر از جشنوارههای بینالمللی و داخلی است. وی در تولید بیشتر از 70 فیلم سینمایی به عنوان مدیر فیلمبرداری حضور داشته که از جملۀ آنها تعدادی از آثار [[کیارستمی، عباس|عباس کیارستمی]]، [[مخملباف، محسن|محسن مخملباف]]، [[کیمیایی، مسعود (تهران ۱۳۲۰ش - )|مسعود کیمیایی]]، [[پوراحمد، کیومرث (نجف آباد ۱۳۲۸ش)|کیومرث پوراحمد]] و [[داودنژاد، علیرضا (تهران ۱۳۳۲ش)|علیرضا داوودنژاد]] بوده است. | ||