بوشمی، استیو (۱۹۵۸): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه | |||
|عنوان =استیو بوشمی | |||
|نام =Steve Buscemi | |||
|نام دیگر= | |||
|نام اصلی= | |||
|نام مستعار= | |||
|لقب= | |||
|زادروز=۱۹۵۸م | |||
|تاریخ مرگ= | |||
|دوره زندگی= | |||
|ملیت=امریکایی | |||
|محل زندگی= | |||
|تحصیلات و محل تحصیل= | |||
| شغل و تخصص اصلی =بازیگر | |||
|شغل و تخصص های دیگر= | |||
|سبک = | |||
|مکتب = | |||
|سمت = | |||
|جوایز و افتخارات = | |||
|آثار =بارتون فینک (۱۹۹۱)، فارگو (۱۹۹۶)، و لبووسکی بزرگ (۱۹۹۸)، قطار اسرارآمیز (۱۹۸۹)، داستانهای نیویورک (۱۹۸۹) | |||
|خویشاوندان سرشناس = | |||
|گروه مقاله =سینما | |||
|دوره = | |||
|فعالیت های مهم = | |||
|رشته = | |||
|پست تخصصی = | |||
|باشگاه = | |||
}} | |||
[[پرونده:12386200-1.jpg|بندانگشتی|استیو بوشمی]] | |||
بوشمی، استیو (۱۹۵۸)(Buscemi, Steve) | |||
[[File:12386200.jpg|thumb|استيو بوشمی]] | |||
[[File:12386200.jpg|thumb| | |||
بازیگر امریکایی. نخستین نقش سینمایی خود را در ۱۹۸۴ ایفا کرد و از آن زمان با بزرگان سینمای مستقل امریکا به همکاری پرداخت. با ایفای نقش مستر پینک<ref>Mr Pink | بازیگر امریکایی. نخستین نقش سینمایی خود را در ۱۹۸۴ ایفا کرد و از آن زمان با بزرگان سینمای مستقل امریکا به همکاری پرداخت. با ایفای نقش مستر پینک<ref>Mr Pink | ||
</ref> در فیلم ''سگدانی''<ref>Reservoir Dogs </ref> (۱۹۹۲)، ساخته [[تارانتینو، کوینتین (۱۹۶۳)|کوئنتین تارانتینو]]<ref>Quentin Tarantino </ref>، توجه گستردۀ تماشاگران را بهخود معطوف کرد. در فیلمهای ''بارتون فینک''<ref>Barton Fink</ref> (۱۹۹۱)، ''فارگو''<ref> Fargo </ref> (۱۹۹۶)، و ''لبووسکی بزرگ''<ref>The Big Lebowski </ref> (۱۹۹۸) ساختۀ [[برادران کوین|برادران کوئن]]<ref>Coen brothers </ref> بازی کرده است. در ۱۹۹۶ ''میخانۀ جنگل''<ref>Trees Lounge </ref>، نخستین فیلمش، را کارگردانی کرد که تأثیر [[کاساوتیس، جان (۱۹۲۹ـ۱۹۸۹)|جان کاساوتیس]]<ref>John Cassavetes </ref> در آن مشهود است. نخستین موفقیت او بازی در نقش بیمار مبتلا به ایدز در فیلم ''نگاههای واپسین''<ref>Parting Glances </ref> (۱۹۸۶) بود که تحسین منتقدان را برانگیخت. با بسیاری از کارگردانان صاحبنام کار کرده است، ازجمله با [[جارموش، جیم (۱۹۵۳)|جیم جارموش]]<ref>Jim Jarmusch </ref> در ''قطار اسرارآمیز''<ref>Mystery Train </ref> (۱۹۸۹)، [[اسکورسیزی، مارتین (۱۹۴۲)|مارتین اسکورسیزی]]<ref>Martin Scorsese </ref> در ''داستانهای نیویورک''<ref>New York Stories </ref> (۱۹۸۹)، آبل فرارا<ref>Abel Ferrara </ref> و تام دیچیلو<ref>Tom DiCillo </ref> در ''زندگی در فراموشی''<ref>Living in Oblivion </ref>(۱۹۹۵)، اَلگزاندر راکول<ref>Alexandre Rockwell </ref> در ''در مهلکه''<ref>In the Soup </ref> (۱۹۹۲)، رابرت رودریگز<ref>Robert Rodriguez </ref> در ''دسپرادو''<ref>Desperado </ref> (۱۹۹۵)، | </ref> در فیلم ''سگدانی''<ref>Reservoir Dogs </ref> (۱۹۹۲)، ساخته [[تارانتینو، کوینتین (۱۹۶۳)|کوئنتین تارانتینو]]<ref>Quentin Tarantino </ref>، توجه گستردۀ تماشاگران را بهخود معطوف کرد. در فیلمهای ''بارتون فینک''<ref>Barton Fink</ref> (۱۹۹۱)، ''فارگو''<ref> Fargo </ref> (۱۹۹۶)، و ''لبووسکی بزرگ''<ref>The Big Lebowski </ref> (۱۹۹۸) ساختۀ [[برادران کوین|برادران کوئن]]<ref>Coen brothers </ref> بازی کرده است. در ۱۹۹۶ ''میخانۀ جنگل''<ref>Trees Lounge </ref>، نخستین فیلمش، را کارگردانی کرد که تأثیر [[کاساوتیس، جان (۱۹۲۹ـ۱۹۸۹)|جان کاساوتیس]]<ref>John Cassavetes </ref> در آن مشهود است. نخستین موفقیت او بازی در نقش بیمار مبتلا به ایدز در فیلم ''نگاههای واپسین''<ref>Parting Glances </ref> (۱۹۸۶) بود که تحسین منتقدان را برانگیخت. با بسیاری از کارگردانان صاحبنام کار کرده است، ازجمله با [[جارموش، جیم (۱۹۵۳)|جیم جارموش]]<ref>Jim Jarmusch </ref> در ''قطار اسرارآمیز''<ref>Mystery Train </ref> (۱۹۸۹)، [[اسکورسیزی، مارتین (۱۹۴۲)|مارتین اسکورسیزی]]<ref>Martin Scorsese </ref> در ''داستانهای نیویورک''<ref>New York Stories </ref> (۱۹۸۹)، آبل فرارا<ref>Abel Ferrara </ref> و تام دیچیلو<ref>Tom DiCillo </ref> در ''زندگی در فراموشی''<ref>Living in Oblivion </ref>(۱۹۹۵)، اَلگزاندر راکول<ref>Alexandre Rockwell </ref> در ''در مهلکه''<ref>In the Soup </ref> (۱۹۹۲)، رابرت رودریگز<ref>Robert Rodriguez </ref> در ''دسپرادو''<ref>Desperado </ref> (۱۹۹۵)، گری فلدر<ref>Gary Fleder </ref> در ''کارهایی که باید پس از مردن در دنور انجام بدهی''<ref>Things to Do in Denver When You’re Dead </ref> (۱۹۹۵)، و بتی تامس<ref>Betty Thomas</ref> در ''۲۸ روز''<ref> 28 Days</ref> (۲۰۰۰). | ||
<br /> <!--12386200--> | <br /> <!--12386200--> | ||
---- | |||
[[Category:سینما]] | [[Category:سینما]] | ||
[[Category:جهان - اشخاص]] | [[Category:جهان - اشخاص]] | ||
<references /> | <references /> |
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۰۷
استیو بوشمی Steve Buscemi | |
---|---|
زادروز |
۱۹۵۸م |
ملیت | امریکایی |
شغل و تخصص اصلی | بازیگر |
آثار | بارتون فینک (۱۹۹۱)، فارگو (۱۹۹۶)، و لبووسکی بزرگ (۱۹۹۸)، قطار اسرارآمیز (۱۹۸۹)، داستانهای نیویورک (۱۹۸۹) |
گروه مقاله | سینما |
بوشمی، استیو (۱۹۵۸)(Buscemi, Steve)
بازیگر امریکایی. نخستین نقش سینمایی خود را در ۱۹۸۴ ایفا کرد و از آن زمان با بزرگان سینمای مستقل امریکا به همکاری پرداخت. با ایفای نقش مستر پینک[۱] در فیلم سگدانی[۲] (۱۹۹۲)، ساخته کوئنتین تارانتینو[۳]، توجه گستردۀ تماشاگران را بهخود معطوف کرد. در فیلمهای بارتون فینک[۴] (۱۹۹۱)، فارگو[۵] (۱۹۹۶)، و لبووسکی بزرگ[۶] (۱۹۹۸) ساختۀ برادران کوئن[۷] بازی کرده است. در ۱۹۹۶ میخانۀ جنگل[۸]، نخستین فیلمش، را کارگردانی کرد که تأثیر جان کاساوتیس[۹] در آن مشهود است. نخستین موفقیت او بازی در نقش بیمار مبتلا به ایدز در فیلم نگاههای واپسین[۱۰] (۱۹۸۶) بود که تحسین منتقدان را برانگیخت. با بسیاری از کارگردانان صاحبنام کار کرده است، ازجمله با جیم جارموش[۱۱] در قطار اسرارآمیز[۱۲] (۱۹۸۹)، مارتین اسکورسیزی[۱۳] در داستانهای نیویورک[۱۴] (۱۹۸۹)، آبل فرارا[۱۵] و تام دیچیلو[۱۶] در زندگی در فراموشی[۱۷](۱۹۹۵)، اَلگزاندر راکول[۱۸] در در مهلکه[۱۹] (۱۹۹۲)، رابرت رودریگز[۲۰] در دسپرادو[۲۱] (۱۹۹۵)، گری فلدر[۲۲] در کارهایی که باید پس از مردن در دنور انجام بدهی[۲۳] (۱۹۹۵)، و بتی تامس[۲۴] در ۲۸ روز[۲۵] (۲۰۰۰).
- ↑ Mr Pink
- ↑ Reservoir Dogs
- ↑ Quentin Tarantino
- ↑ Barton Fink
- ↑ Fargo
- ↑ The Big Lebowski
- ↑ Coen brothers
- ↑ Trees Lounge
- ↑ John Cassavetes
- ↑ Parting Glances
- ↑ Jim Jarmusch
- ↑ Mystery Train
- ↑ Martin Scorsese
- ↑ New York Stories
- ↑ Abel Ferrara
- ↑ Tom DiCillo
- ↑ Living in Oblivion
- ↑ Alexandre Rockwell
- ↑ In the Soup
- ↑ Robert Rodriguez
- ↑ Desperado
- ↑ Gary Fleder
- ↑ Things to Do in Denver When You’re Dead
- ↑ Betty Thomas
- ↑ 28 Days