آدونیس (سوریه ۱۹۳۰): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه زندگینامه
{{جعبه زندگینامه
|عنوان =آدونیس
|عنوان =آدونیس
|نام =
|نام =Adunis
|نام دیگر=
|نام دیگر=
|نام اصلی=علی احمد سعید
|نام اصلی=علی احمد سعید
|نام مستعار=
|نام مستعار=
|لقب=
|لقب=
|زادروز=سوریه ۱۹۳۰
|زادروز=سوریه ۱۹۳۰م
|تاریخ مرگ=
|تاریخ مرگ=
|دوره زندگی=
|دوره زندگی=
خط ۱۸: خط ۱۸:
|سمت =استاد ادبیات عربی دانشگاه لبنان (۱۹۷۰-۱۹۸۵م)
|سمت =استاد ادبیات عربی دانشگاه لبنان (۱۹۷۰-۱۹۸۵م)
|جوایز و افتخارات =
|جوایز و افتخارات =
|آثار =نغمه های مهیار دمشقی (شعر، ۱۹۶۱)؛ زمان شعر (نقد، ۱۹۷۲)، الکتاب (۱۹۹۵)
|آثار =نغمه های مهیار دمشقی (شعر، ۱۹۶۱م)؛ زمان شعر (نقد، ۱۹۷۲م)، الکتاب (۱۹۹۵م)
|خویشاوندان سرشناس =
|خویشاوندان سرشناس =
|گروه مقاله =ادبیات عربی
|گروه مقاله =ادبیات عربی
|دوره =
|دوره =
|فعالیت های مهم =یکی از پایه گذاران مجله پیشرو شعر (۱۹۵۷) و مواقف (۱۹۶۸)
|فعالیت های مهم =یکی از پایه گذاران مجله پیشرو شعر (۱۹۵۷م) و مواقف (۱۹۶۸م)
|رشته =
|رشته =
|پست تخصصی =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
|باشگاه =
}}[[File:10062400-1.jpg|thumb|آدونيس]]
}}[[File:10062400-1.jpg|thumb|آدونيس]]
آدونیس (سوریه ۱۹۳۰)<br/> [[File:10062400.jpg|thumb|آدونيس]](شهرت و تخلّص علی احمد سعید إسبر<ref>Ali Ahmad Said Esber</ref>) شاعر، نظریه‌پرداز، منتقد ادبی و روزنامه‌نگار عرب. از دانشگاه سن‌ژوزف بیروت دانشنامۀ دکتری گرفت. در ۱۹۵۵ به‌سبب فعالیت‌های سیاسی و عضویت در حزب ناسیونال سوسیالیست سوریه شش ماه زندانی شد. سال بعد، به لبنان رفت و به تابعیت این کشور درآمد. از ۱۹۷۰ تا ۱۹۸۵ استاد ادبیات عربی دانشگاه لبنان بود و از ۱۹۸۵ به بعد در پاریس اقامت کرد. از کسانی چون آنتون سَعاده و جبران خلیل جبران تأثیر پذیرفت و ادبیات کلاسیک سنتی، فرهنگ قدیم عربی و معارف اسلامی را از پدرش آموخت. شعر او تا ۱۹۵۰ کوششی بود در امتزاج این منابع و نیز بیان باورهای سیاسی او. مرحلۀ نوین شعر وی شورش علیه اوزان و قالب‌های سنتی بود که در تکوین شعر آزاد عربی نقشی قاطع داشت. دفتر شعر ''نغمه‌های مِهیار دمشقی'' (۱۹۶۱) نقطۀ عطفی در شعر آدونیس و جهان عرب بود. بغرنج‌ترین اثر او کتاب ''مفرد به صیغۀ جمع'' است. در مقام شاعر و نظریه‌پرداز بر معاصران و نسل جوان‌تر از خویش تأثیر عمیق گذاشته و نامش با مدرنیسم مترادف شده است. کتاب نقد وی، ''زمان شعر'' (۱۹۷۲)، آغازی نو در نقد ادبی دنیای عرب است. آدونیس از پایه‌گذاران مجلۀ پیشرو ''شعر'' (۱۹۵۷) و ''مواقف'' (۱۹۶۸) بود. شعر او در آنِ واحد انقلابی و سامان‌گریز و گاه عارفانه، و با این‌همه هماهنگ است. بوطیقای آدونیس وی را به سمبولیست‌ها و سوررئالیست‌های اروپایی نزدیک می‌کند. در همۀ آثارش مهارت شگرفی در زبان و ساختار دارد. ''الکتاب'' (۱۹۹۵) از آخرین آثار اوست که در آن جنبه‌های مختلف تاریخ عرب با لحن‌ها و صداهای گوناگون بازگفته شده است. نیز کتابی با عنوان ''متن قرآنی و آفاق نگارش'' دارد که در آن از راز جاودانگی قرآن بحث می‌کند. این کتاب اخیراً (۱۳۸۸‌ش) به فارسی ترجمه شده است. او اشعاری نیز علیه اشغالگران صهیونیست سروده است.<br/>  
آدونیس (سوریه ۱۹۳۰م -  ) Adunis<br/> [[File:10062400.jpg|thumb|آدونيس]](شهرت و تخلص علی احمد سعید إسبر<ref>Ali Ahmad Said Esber</ref>) شاعر، نظریه‌پرداز، منتقد ادبی و روزنامه‌نگار عرب. از دانشگاه سن‌ژوزف [[بیروت]] دانشنامۀ دکتری گرفت. در ۱۹۵۵ به‌سبب فعالیت‌های سیاسی و عضویت در حزب ناسیونال سوسیالیست [[سوریه]] شش ماه زندانی شد. سال بعد، به [[لبنان]] رفت و به تابعیت این کشور درآمد. از ۱۹۷۰ تا ۱۹۸۵م استاد ادبیات عربی دانشگاه لبنان بود و از ۱۹۸۵م به بعد در [[پاریس، شهر|پاریس]] اقامت کرد. از کسانی چون [[سعاده، انطون (۱۹۰۴ـ۱۹۴۹)|آنتون سَعاده]] و [[جبران، جبران خلیل (لبنان ۱۸۸۳ـ امریکا ۱۹۳۱)|جبران خلیل جبران]] تأثیر پذیرفت و ادبیات کلاسیک سنتی، فرهنگ قدیم عربی و معارف اسلامی را از پدرش آموخت. شعر او تا ۱۹۵۰م کوششی بود در امتزاج این منابع و نیز بیان باورهای سیاسی او. مرحلۀ نوین شعر وی شورش علیه اوزان و قالب‌های سنتی بود که در تکوین شعر آزاد عربی نقشی قاطع داشت. دفتر شعر ''نغمه‌های مِهیار دمشقی'' (۱۹۶۱م) نقطۀ عطفی در شعر آدونیس و جهان عرب بود. بغرنج‌ترین اثر او کتاب ''مفرد به صیغۀ جمع'' است. در مقام شاعر و نظریه‌پرداز بر معاصران و نسل جوان‌تر از خویش تأثیر عمیق گذاشته و نامش با مدرنیسم مترادف شده است. کتاب نقد وی، ''زمان شعر'' (۱۹۷۲م)، آغازی نو در نقد ادبی دنیای عرب است. آدونیس از پایه‌گذاران مجلۀ پیشرو ''شعر'' (۱۹۵۷م) و ''مواقف'' (۱۹۶۸م) بود. شعر او در آنِ واحد انقلابی و سامان‌گریز و گاه عارفانه، و با این‌همه هماهنگ است. بوطیقای آدونیس وی را به سمبولیست‌ها و سوررئالیست‌های اروپایی نزدیک می‌کند. در همۀ آثارش مهارت شگرفی در زبان و ساختار دارد. ''الکتاب'' (۱۹۹۵م) از آخرین آثار اوست که در آن جنبه‌های مختلف تاریخ عرب با لحن‌ها و صداهای گوناگون بازگفته شده است. نیز کتابی با عنوان ''متن قرآنی و آفاق نگارش'' دارد که در آن از راز جاودانگی قرآن بحث می‌کند. این کتاب اخیراً (۱۳۸۸‌ش) به فارسی ترجمه شده است. او اشعاری نیز علیه اشغالگران صهیونیست سروده است.<br/>  


----
----


[[Category:ادبیات عرب]] [[Category:(ادبیات عرب)آثار و اشخاص]]
[[Category:ادبیات عرب]] [[Category:(ادبیات عرب)آثار و اشخاص]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۹ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۰:۵۴

آدونیس
Adunis
زادروز سوریه ۱۹۳۰م
محل زندگی سوریه، لبنان، فرانسه
ملیت سوریه ای
تحصیلات و محل تحصیل دکتری دانشگاه سن ژوزف بیروت
شغل و تخصص اصلی شاعر
شغل و تخصص های دیگر نظریه پرداز، منتقد و روزنامه نگار
سبک مدرنیسم
آثار نغمه های مهیار دمشقی (شعر، ۱۹۶۱م)؛ زمان شعر (نقد، ۱۹۷۲م)، الکتاب (۱۹۹۵م)
گروه مقاله ادبیات عربی
آدونيس

آدونیس (سوریه ۱۹۳۰م - ) Adunis

آدونيس

(شهرت و تخلص علی احمد سعید إسبر[۱]) شاعر، نظریه‌پرداز، منتقد ادبی و روزنامه‌نگار عرب. از دانشگاه سن‌ژوزف بیروت دانشنامۀ دکتری گرفت. در ۱۹۵۵ به‌سبب فعالیت‌های سیاسی و عضویت در حزب ناسیونال سوسیالیست سوریه شش ماه زندانی شد. سال بعد، به لبنان رفت و به تابعیت این کشور درآمد. از ۱۹۷۰ تا ۱۹۸۵م استاد ادبیات عربی دانشگاه لبنان بود و از ۱۹۸۵م به بعد در پاریس اقامت کرد. از کسانی چون آنتون سَعاده و جبران خلیل جبران تأثیر پذیرفت و ادبیات کلاسیک سنتی، فرهنگ قدیم عربی و معارف اسلامی را از پدرش آموخت. شعر او تا ۱۹۵۰م کوششی بود در امتزاج این منابع و نیز بیان باورهای سیاسی او. مرحلۀ نوین شعر وی شورش علیه اوزان و قالب‌های سنتی بود که در تکوین شعر آزاد عربی نقشی قاطع داشت. دفتر شعر نغمه‌های مِهیار دمشقی (۱۹۶۱م) نقطۀ عطفی در شعر آدونیس و جهان عرب بود. بغرنج‌ترین اثر او کتاب مفرد به صیغۀ جمع است. در مقام شاعر و نظریه‌پرداز بر معاصران و نسل جوان‌تر از خویش تأثیر عمیق گذاشته و نامش با مدرنیسم مترادف شده است. کتاب نقد وی، زمان شعر (۱۹۷۲م)، آغازی نو در نقد ادبی دنیای عرب است. آدونیس از پایه‌گذاران مجلۀ پیشرو شعر (۱۹۵۷م) و مواقف (۱۹۶۸م) بود. شعر او در آنِ واحد انقلابی و سامان‌گریز و گاه عارفانه، و با این‌همه هماهنگ است. بوطیقای آدونیس وی را به سمبولیست‌ها و سوررئالیست‌های اروپایی نزدیک می‌کند. در همۀ آثارش مهارت شگرفی در زبان و ساختار دارد. الکتاب (۱۹۹۵م) از آخرین آثار اوست که در آن جنبه‌های مختلف تاریخ عرب با لحن‌ها و صداهای گوناگون بازگفته شده است. نیز کتابی با عنوان متن قرآنی و آفاق نگارش دارد که در آن از راز جاودانگی قرآن بحث می‌کند. این کتاب اخیراً (۱۳۸۸‌ش) به فارسی ترجمه شده است. او اشعاری نیز علیه اشغالگران صهیونیست سروده است.


  1. Ali Ahmad Said Esber