خداآفرین، شهرستان: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
خداآفرین، شهرستان (County) Khoda Afarin | خداآفرین، شهرستان (County) Khoda Afarin | ||
[[پرونده:2042171260.jpg|بندانگشتی|نقشۀ تقسیمات شهرستان خداآفرین]] | |||
واقع در شمال شرقی استان [[آذربایجان شرقی]]، به مرکزیت شهر [[خمارلو]]. تا سال ۱۳۹۰ش بخشی از شهرستان [[کلیبر، شهرستان|کلیبر]] بود و در این سال، براساس مصوبۀ هیأت دولت، در جلسۀ مورخ 7 آذر 1389ش، به انضمام قسمتهایی دیگر از کلیبر از آن جدا شد و به شهرستان ارتقاء یافت. نام روستای خداآفرین در متون قرون میانۀ اسلامی ذکر شده است. از این دوره تا پیش از تعیین تقسیمات نوین کشوریِ در اواخر دورۀ رضاشاه، این منطقه و مردمش که عمدتاً جزو عشایر کوچرو بودهاند تابع [[ارسباران]] ذکر شدهاند. پس از آن خداآفرین به عنوان یکی از بخشهای ششگانهٔ [[تبریز، شهرستان|شهرستان تبریز]] تعیین شد. سپس در زمرۀ یکی از بخشهای [[اهر، شهرستان|اهر]] (ارسباران) و با ایجاد شهرستان کلیبر، از سال 1368ش تا سال 1390ش جزو شهرستان کلیبر بود. این شهرستان متشکل است از 3 بخش، 7 دهستان و 3 شهر: بخش مرکزی (مشتمل بر دهستانهای بسطاملو و کیوان، به مرکزیت شهر خمارلو)، بخش گرمادوز (مشتمل بر دهستانهای گرمادوز غربی و گرمادوز شرقی، به مرکزیت شهرِ لاریجان) و بخش منجوان (مشتمل بر دهستانهای منجوان شرقی، منجوان غربی و دیزمار شرقی، به مرکزیت شهر عاشقلو). روستاهای لاریجان و عاشقلو در سال 1398ش به شهر ارتقاء یافتهاند. براساس سرشماری سراسری سال 1395ش جمعیت شهرستان خداآفرین 32,995نفر است؛ طبق اطلاعات مرکز آمار ایران، حدود 10درصد این مقدار شهرنشین و نزدیک به 80درصد روستانشینند. خداآفرین از سمت شمال با کشور [[آذربایجان، جمهوری|جمهوری آذربایجان]]، از سمت شرق با [[اردبیل، استان|استان اردبیل]]، از سمت غرب با [[جلفا، شهرستان|شهرستان جلفا]] و از سمت جنوب با شهرستانهای کلیبر و [[ورزقان، شهرستان|ورزقان]] محدود شده است. | واقع در شمال شرقی استان [[آذربایجان شرقی]]، به مرکزیت شهر [[خمارلو]]. تا سال ۱۳۹۰ش بخشی از شهرستان [[کلیبر، شهرستان|کلیبر]] بود و در این سال، براساس مصوبۀ هیأت دولت، در جلسۀ مورخ 7 آذر 1389ش، به انضمام قسمتهایی دیگر از کلیبر از آن جدا شد و به شهرستان ارتقاء یافت. نام روستای خداآفرین در متون قرون میانۀ اسلامی ذکر شده است. از این دوره تا پیش از تعیین تقسیمات نوین کشوریِ در اواخر دورۀ رضاشاه، این منطقه و مردمش که عمدتاً جزو عشایر کوچرو بودهاند تابع [[ارسباران]] ذکر شدهاند. پس از آن خداآفرین به عنوان یکی از بخشهای ششگانهٔ [[تبریز، شهرستان|شهرستان تبریز]] تعیین شد. سپس در زمرۀ یکی از بخشهای [[اهر، شهرستان|اهر]] (ارسباران) و با ایجاد شهرستان کلیبر، از سال 1368ش تا سال 1390ش جزو شهرستان کلیبر بود. این شهرستان متشکل است از 3 بخش، 7 دهستان و 3 شهر: بخش مرکزی (مشتمل بر دهستانهای بسطاملو و کیوان، به مرکزیت شهر خمارلو)، بخش گرمادوز (مشتمل بر دهستانهای گرمادوز غربی و گرمادوز شرقی، به مرکزیت شهرِ لاریجان) و بخش منجوان (مشتمل بر دهستانهای منجوان شرقی، منجوان غربی و دیزمار شرقی، به مرکزیت شهر عاشقلو). روستاهای لاریجان و عاشقلو در سال 1398ش به شهر ارتقاء یافتهاند. براساس سرشماری سراسری سال 1395ش جمعیت شهرستان خداآفرین 32,995نفر است؛ طبق اطلاعات مرکز آمار ایران، حدود 10درصد این مقدار شهرنشین و نزدیک به 80درصد روستانشینند. خداآفرین از سمت شمال با کشور [[آذربایجان، جمهوری|جمهوری آذربایجان]]، از سمت شرق با [[اردبیل، استان|استان اردبیل]]، از سمت غرب با [[جلفا، شهرستان|شهرستان جلفا]] و از سمت جنوب با شهرستانهای کلیبر و [[ورزقان، شهرستان|ورزقان]] محدود شده است. | ||