بیک ایمانوردی، رضا (تهران ۱۳۱۵ـ امریکا ۱۳۸۲ش): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
|سمت = | |سمت = | ||
|جوایز و افتخارات = | |جوایز و افتخارات = | ||
|آثار = | |آثار =ولگرد قهرمان (۱۳۴۴)، مرد سرگردان (۱۳۴۵)، گدایان تهران (۱۳۴۵)، لوطی قرن بیستم (۱۳۴۷)، حیدر (۱۳۵۰)، بندری (۱۳۵۲)، و راهی به‌سوی خدا (۱۳۵۹) | ||
|خویشاوندان سرشناس = | |خویشاوندان سرشناس = | ||
|گروه مقاله = | |گروه مقاله =سینما | ||
|دوره = | |دوره = | ||
|فعالیت های مهم = | |فعالیت های مهم = | ||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
}} | }} | ||
[[پرونده:12469700- 2.jpg|جایگزین=رضا بیگ ایمانوردی|بندانگشتی|رضا بیک‌ایمانوردی]] | [[پرونده:12469700- 2.jpg|جایگزین=رضا بیگ ایمانوردی|بندانگشتی|رضا بیک‌ایمانوردی]] | ||
رضا بیک‌ایمانوردی (تهران ۱۳۱۵ـ امریکا ۱۳۸۲ش)<br><p>بازیگر سینمای ایران. فعالیت خود را در سینما با بازی در فیلم ''فریاد نیمه‌شب'' (۱۳۴۰) آغاز کرد. کارنامۀ بازیگری‌اش در سینما به دو دوره تقسیم می‌شود: در دورۀ اول در نقش انسان‌های خلافکار و شرور بازی کرد؛ فیزیک بدنی، چهره و سابقۀ فعالیتش در کشتی کچ به حضورش در این نقش‌ها کمک کرد؛ در دورۀ دوم در نقش‌های کُمدی به ایفای نقش پرداخت، صدای منوچهر اسماعیلی و پالتوی بلند سفید (که یادآور پیتر فالک در نقش ستوان کلمبو بود)، در موفقیت او سهم مؤثری داشت. بیک‌ایمانوردی حدود ۱۳۰ فیلم بازی کرد، و نقش‌های متفاوتی بر‌عهده داشت، به‌طوری که در اوج فعالیت و محبوبیت‌اش به مرد هزار چهرۀ سینمای ایران مشهور شد. از فیلم‌های اوست: ''ولگرد قهرمان'' (۱۳۴۴)، ''مرد سرگردان'' (۱۳۴۵)، ''گدایان تهران'' (۱۳۴۵)، ''لوطی قرن بیستم'' (۱۳۴۷)، ''حیدر'' (۱۳۵۰)، ''بندری'' (۱۳۵۲)، و ''راهی به‌سوی خدا'' (۱۳۵۹).</p> | رضا بیک‌ایمانوردی (تهران ۱۳۱۵ـ امریکا ۱۳۸۲ش)<br><p>بازیگر سینمای ایران. فعالیت خود را در سینما با بازی در فیلم ''فریاد نیمه‌شب'' (۱۳۴۰) آغاز کرد. کارنامۀ بازیگری‌اش در سینما به دو دوره تقسیم می‌شود: در دورۀ اول در نقش انسان‌های خلافکار و شرور بازی کرد؛ فیزیک بدنی، چهره و سابقۀ فعالیتش در کشتی کچ به حضورش در این نقش‌ها کمک کرد؛ در دورۀ دوم در نقش‌های کُمدی به ایفای نقش پرداخت، صدای منوچهر اسماعیلی و پالتوی بلند سفید (که یادآور [[فالک، پیتر (۱۹۲۷)|پیتر فالک]] در نقش ستوان کلمبو بود)، در موفقیت او سهم مؤثری داشت. بیک‌ایمانوردی حدود ۱۳۰ فیلم بازی کرد، و نقش‌های متفاوتی بر‌عهده داشت، به‌طوری که در اوج فعالیت و محبوبیت‌اش به مرد هزار چهرۀ سینمای ایران مشهور شد. از فیلم‌های اوست: ''ولگرد قهرمان'' (۱۳۴۴)، ''مرد سرگردان'' (۱۳۴۵)، ''گدایان تهران'' (۱۳۴۵)، ''لوطی قرن بیستم'' (۱۳۴۷)، ''حیدر'' (۱۳۵۰)، ''بندری'' (۱۳۵۲)، و ''راهی به‌سوی خدا'' (۱۳۵۹).</p> | ||
---- | ---- | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۴۱
| رضا بیک‌ایمانوردی | |
|---|---|
| زادروز |
تهران ۱۳۱۵ش |
| درگذشت | امریکا ۱۳۸۲ش |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | بازیگر سینما |
| آثار | ولگرد قهرمان (۱۳۴۴)، مرد سرگردان (۱۳۴۵)، گدایان تهران (۱۳۴۵)، لوطی قرن بیستم (۱۳۴۷)، حیدر (۱۳۵۰)، بندری (۱۳۵۲)، و راهی به‌سوی خدا (۱۳۵۹) |
| گروه مقاله | سینما |
رضا بیک‌ایمانوردی (تهران ۱۳۱۵ـ امریکا ۱۳۸۲ش)
بازیگر سینمای ایران. فعالیت خود را در سینما با بازی در فیلم فریاد نیمه‌شب (۱۳۴۰) آغاز کرد. کارنامۀ بازیگری‌اش در سینما به دو دوره تقسیم می‌شود: در دورۀ اول در نقش انسان‌های خلافکار و شرور بازی کرد؛ فیزیک بدنی، چهره و سابقۀ فعالیتش در کشتی کچ به حضورش در این نقش‌ها کمک کرد؛ در دورۀ دوم در نقش‌های کُمدی به ایفای نقش پرداخت، صدای منوچهر اسماعیلی و پالتوی بلند سفید (که یادآور پیتر فالک در نقش ستوان کلمبو بود)، در موفقیت او سهم مؤثری داشت. بیک‌ایمانوردی حدود ۱۳۰ فیلم بازی کرد، و نقش‌های متفاوتی بر‌عهده داشت، به‌طوری که در اوج فعالیت و محبوبیت‌اش به مرد هزار چهرۀ سینمای ایران مشهور شد. از فیلم‌های اوست: ولگرد قهرمان (۱۳۴۴)، مرد سرگردان (۱۳۴۵)، گدایان تهران (۱۳۴۵)، لوطی قرن بیستم (۱۳۴۷)، حیدر (۱۳۵۰)، بندری (۱۳۵۲)، و راهی به‌سوی خدا (۱۳۵۹).