درویش، احمدرضا (تهران ۱۳۴۰ش): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
|ملیت=ایرانی | |ملیت=ایرانی | ||
|محل زندگی= | |محل زندگی= | ||
|تحصیلات و محل تحصیل= | |تحصیلات و محل تحصیل=معماری و گرافیک | ||
| شغل و تخصص اصلی =کارگردان | | شغل و تخصص اصلی =کارگردان و فیلمنامهنویس | ||
|شغل و تخصص های دیگر= | |شغل و تخصص های دیگر= | ||
|سبک = | |سبک = | ||
|مکتب = | |مکتب = | ||
|سمت = | |سمت = | ||
|جوایز و افتخارات =دیپلم افتخار بهترین | |جوایز و افتخارات =دیپلم افتخار بهترین فیلمنامه از سیزدهمین دوره جشنواره فیلم فجر (1373)؛ سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی از بیست و دومین دوره جشنواره فیلم فجر (1382)؛ سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی از سی و دومین دوره جشنواره فیلم فجر (1392) | ||
|آثار =متولد ماه | |آثار = آخرين پرواز (۱۳۶۸)؛ كيميا (۱۳۷۳)؛ متولد ماه مهر (۱۳۷۸)؛ دوئل (۱۳۸۲)؛ رستاخيز (۱۳۹۲) | ||
|خویشاوندان سرشناس = | |خویشاوندان سرشناس = | ||
|گروه مقاله =سینما | |گروه مقاله =سینما | ||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
فیلمنامهنویس و کارگردان سینمای ایران. فارغ‌التحصیل رشته‌ی معماری و گرافیک است. فعالیتش را از ۱۳۶۱ در تلویزیون آغاز کرد، و سپس به عنوان دستیار کارگردان، مدیر تولید و بازیگر با رحیم رحیمی‌پور در تولید فیلم ''زندان دوله تو'' (1364) همکاری کرد. درویش نخستین فیلم بلندش را با عنوان ''آخرین پرواز'' در سال ۱۳۶۸ ساخت و پس از این فیلم تاکنون عمده‌ی کارهایی که ساخته در گونه‌ی جنگی قرار می‌گیرند. وی از جمله‌ی فیلمسازانی است که آسیب‌شناسی جنگ در زمان حال دغدغه‌ی اصلی اوست. درویش تاکنون هفت فیلم در کارنامه‌ی فیلم‌سازی خود دارد که فیلم‌نامه‌ی آنها را هم خودش به نگارش درآورده است. ساخته‌های درویش از میانه‌ی راه (یعنی از فیلم ''کیمیا'') ضمن مورد توجه عموم و منتتقدان سینمایی قرار گرفتن توانسته‌اند جوایز مهمی را از جشنواره‌های فجر و جشن خانه سینما دریافت کنند. احمدرضا درویش طی سال‌های 1375 تا 1379 مدیرعامل خانه سینما بوده و داوری چندین دوره‌ی جشنواره فیلم فجر و جشنواره‌های دیگر را در کارنامه‌اش دارد. | |||
| خط ۴۴: | خط ۴۵: | ||
'''فهرست آثار سینمایی''' (نویسنده و کارگردان) | '''فهرست آثار سینمایی''' (نویسنده و کارگردان) | ||
* ''آخرين پرواز'' (۱۳۶۸) | * ''[[آخرین پرواز (فیلم 1368)|آخرين پرواز]]'' (۱۳۶۸) | ||
* ''ابليس'' (۱۳۶۹) | * ''ابليس'' (۱۳۶۹) | ||
*''آذرخش'' (۱۳۷۱) | *''آذرخش'' (۱۳۷۱) | ||
نسخهٔ ۲۶ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۶:۱۴
| احمدرضا درویش | |
|---|---|
| زادروز |
تهران 2 مرداد ۱۳۴۰ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | معماری و گرافیک |
| شغل و تخصص اصلی | کارگردان و فیلمنامهنویس |
| آثار | آخرين پرواز (۱۳۶۸)؛ كيميا (۱۳۷۳)؛ متولد ماه مهر (۱۳۷۸)؛ دوئل (۱۳۸۲)؛ رستاخيز (۱۳۹۲) |
| گروه مقاله | سینما |
| جوایز و افتخارات | دیپلم افتخار بهترین فیلمنامه از سیزدهمین دوره جشنواره فیلم فجر (1373)؛ سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی از بیست و دومین دوره جشنواره فیلم فجر (1382)؛ سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی از سی و دومین دوره جشنواره فیلم فجر (1392) |
احمدرضا درویش (تهران 2 مرداد ۱۳۴۰ش- )
فیلمنامهنویس و کارگردان سینمای ایران. فارغ‌التحصیل رشته‌ی معماری و گرافیک است. فعالیتش را از ۱۳۶۱ در تلویزیون آغاز کرد، و سپس به عنوان دستیار کارگردان، مدیر تولید و بازیگر با رحیم رحیمی‌پور در تولید فیلم زندان دوله تو (1364) همکاری کرد. درویش نخستین فیلم بلندش را با عنوان آخرین پرواز در سال ۱۳۶۸ ساخت و پس از این فیلم تاکنون عمده‌ی کارهایی که ساخته در گونه‌ی جنگی قرار می‌گیرند. وی از جمله‌ی فیلمسازانی است که آسیب‌شناسی جنگ در زمان حال دغدغه‌ی اصلی اوست. درویش تاکنون هفت فیلم در کارنامه‌ی فیلم‌سازی خود دارد که فیلم‌نامه‌ی آنها را هم خودش به نگارش درآورده است. ساخته‌های درویش از میانه‌ی راه (یعنی از فیلم کیمیا) ضمن مورد توجه عموم و منتتقدان سینمایی قرار گرفتن توانسته‌اند جوایز مهمی را از جشنواره‌های فجر و جشن خانه سینما دریافت کنند. احمدرضا درویش طی سال‌های 1375 تا 1379 مدیرعامل خانه سینما بوده و داوری چندین دوره‌ی جشنواره فیلم فجر و جشنواره‌های دیگر را در کارنامه‌اش دارد.
برخی از جوایز
دیپلم افتخار بهترین فیلمنامه از سیزدهمین دوره جشنواره فیلم فجر برای فیلم کیمیا (1373)؛ سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی از بیست و دومین دوره جشنواره فیلم فجر برای فیلم دوئل (1382)؛ سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی از سی و دومین دوره جشنواره فیلم فجر برای فیلم رستاخیز (1392).
فهرست آثار سینمایی (نویسنده و کارگردان)
- آخرين پرواز (۱۳۶۸)
- ابليس (۱۳۶۹)
- آذرخش (۱۳۷۱)
- كيميا (۱۳۷۳)
- سرزمين خورشيد (۱۳۷۵)
- متولد ماه مهر (۱۳۷۸)
- دوئل (۱۳۸۲)
- رستاخيز (۱۳۹۲)