شیبانی، عباس (تهران ۱۳۱۰ش): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۳۰: خط ۳۰:
}}
}}
[[پرونده:26172500- 2.jpg|جایگزین=عباس شیبانی|بندانگشتی|عباس شیبانی]]
[[پرونده:26172500- 2.jpg|جایگزین=عباس شیبانی|بندانگشتی|عباس شیبانی]]
<p>رجل سیاسی ایرانی، مترجم و از مقامات جمهوری اسلامی. در رشتۀ پزشکی تحصیل کرد و از دانشگاه تهران فارغ‌التحصیل شد. پس از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ش، ازجمله رهبران نهضت مقاومت ملی بود. در ۱۳۳۵ از دانشگاه اخراج، و پس از دستگیری به مشهد تبعید شد. در آن شهر همراه با محمدتقی شریعتی و طاهر احمدزاده تشکّل جبهۀ ملی دوم را سامان داد (۱۳۳۹) و مدتی بعد همراه با مهندس بازرگان به بنیانگذاری نهضت آزادی ایران پرداخت. وی در ۱۳۵۱ پس از هشت‌بار دستگیری، بار دیگر دستگیر شد و در مجموع سیزده سال از عمر خود را در زندان سپری کرد. با پیروزی انقلاب اسلامی ایران، به عضویت شورای انقلاب درآمد و مشاغل متعدد دیگری را نیز عهده‌دار شد، ازجمله نمایندگی مجلس خبرگان قانون اساسی، وزارت کشاورزی، سرپرستی دانشگاه تهران (در دورۀ انقلاب فرهنگی و تعطیلی دانشگاه‌ها)، ریاست سازمان نظام پزشکی، عضویت در شورای مرکزی حزب جمهوری اسلامی، پنج دوره نمایندگی مجلس شورای اسلامی و عضویت در سه دورۀ شورای شهر تهران (دورۀ دوم تا چهارم- مجموعاً 14سال). </p><p>شیبانی به عنوان پزشکی که از آغاز جوانی با سیاست پیوند خورده بود و مناسب اجرایی مهمی هم در کارنامه‌اش داشت برای رونق پزشکی ایران هم اقدامات مؤثری انجام داده بود. از جمله: تأسیس دفتر هیأت امنای صرفه‌جویی ارزی در معالجۀ بیماران،‌ تهیه پروتز کاشت حلزون شنوایی (خرید سالانه بیش از 1000 دستگاه پروتز کاشت حلزون شنوایی و توزیع آن به‌صورت رایگان بین مراکز کاشت حلزون شنوایی کشور)،‌ تأسیس و تجهیز مراکز ناباروری، حمایت از انجام انواع پیوند در داخل کشور (قلب، ریه، کبد، کلیه، قرنیۀ چشم و مغز استخوان) و تأمین تجهیزات سرمایه‌ای مورد نیاز مراکز درمانی وابسته به وزارت بهداشت.</p><p>برخی از آثار اوست: ترجمۀ ''حیات و هدف‌داری''؛ ''ایمان مذهبی و انسان قرن بیستم''؛ ''کمال شخصیت''.</p>
<p>رجل سیاسی ایرانی، مترجم و از مقامات جمهوری اسلامی. در رشتۀ پزشکی تحصیل کرد و از [[دانشگاه تهران]] فارغ‌التحصیل شد. پس از [[کودتای 28 مرداد 1332|کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ش]]، ازجمله رهبران [[نهضت مقاومت ملی ایران|نهضت مقاومت ملی]] بود. در ۱۳۳۵ از دانشگاه اخراج، و پس از دستگیری به [[مشهد، شهر|مشهد]] تبعید شد. در آن شهر همراه با [[شریعتی، محمدتقی (سبزوار ۱۲۸۶ـ مشهد ۱۳۶۶ش)|محمدتقی شریعتی]] و [[احمدزاده، طاهر (مشهد ۱۳۰۵ش)|طاهر احمدزاده]] تشکّل جبهۀ ملی دوم را سامان داد (۱۳۳۹) و مدتی بعد همراه با مهندس [[بازرگان، مهدی (تهران ۱۲۸۶ـ۱۳۷۳ش)|بازرگان]] به بنیانگذاری [[نهضت آزادی ایران]] پرداخت. وی در ۱۳۵۱ پس از هشت‌بار دستگیری، بار دیگر دستگیر شد و در مجموع سیزده سال از عمر خود را در زندان سپری کرد. با پیروزی [[انقلاب اسلامی ایران]]، به عضویت [[شورای انقلاب]] درآمد و مشاغل متعدد دیگری را نیز عهده‌دار شد، ازجمله نمایندگی مجلس خبرگان قانون اساسی، وزارت کشاورزی، سرپرستی دانشگاه تهران (در دورۀ انقلاب فرهنگی و تعطیلی دانشگاه‌ها)، ریاست سازمان نظام پزشکی، عضویت در شورای مرکزی حزب جمهوری اسلامی، پنج دوره نمایندگی [[مجلس شورای اسلامی]] و عضویت در سه دورۀ شورای شهر تهران (دورۀ دوم تا چهارم- مجموعاً 14سال). </p><p>شیبانی به عنوان پزشکی که از آغاز جوانی با سیاست پیوند خورده بود و مناسب اجرایی مهمی هم در کارنامه‌اش داشت، برای رونق پزشکی ایران هم اقدامات مؤثری انجام داده بود. از جمله: تأسیس دفتر هیأت امنای صرفه‌جویی ارزی در معالجۀ بیماران،‌ تهیه پروتز کاشت حلزون شنوایی (خرید سالانه بیش از 1000 دستگاه پروتز کاشت حلزون شنوایی و توزیع آن به‌صورت رایگان بین مراکز کاشت حلزون شنوایی کشور)،‌ تأسیس و تجهیز مراکز ناباروری، حمایت از انجام انواع پیوند در داخل کشور (قلب، ریه، کبد، کلیه، قرنیۀ چشم و مغز استخوان) و تأمین تجهیزات سرمایه‌ای مورد نیاز مراکز درمانی وابسته به وزارت بهداشت.</p><p>برخی از آثار اوست: ترجمۀ ''حیات و هدف‌داری''؛ ''ایمان مذهبی و انسان قرن بیستم''؛ ''کمال شخصیت''.</p>
----
----



نسخهٔ کنونی تا ‏۱۷ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۵۹

عباس شیبانی (تهران 20 آبان ۱۳۱۰ش- همان‌جا 1 دی 1401ش) Abbas Sheibani

عباس شیبانی
زادروز تهران 20 آبان ۱۳۱۰ش
درگذشت تهران 1 دی 1401ش
ملیت ایرانی
تحصیلات و محل تحصیل پزشکی- دانشگاه تهران
شغل و تخصص اصلی سیاستمدار
شغل و تخصص های دیگر پزشک
فعالیت‌های مهم بنیانگذاری نهضت آزادی با مهندس بازرگان
آثار ترجمۀ حیات و هدف‌داری؛ ایمان مذهبی و انسان قرن بیستم
گروه مقاله تاریخ ایران
عباس شیبانی
عباس شیبانی

رجل سیاسی ایرانی، مترجم و از مقامات جمهوری اسلامی. در رشتۀ پزشکی تحصیل کرد و از دانشگاه تهران فارغ‌التحصیل شد. پس از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ش، ازجمله رهبران نهضت مقاومت ملی بود. در ۱۳۳۵ از دانشگاه اخراج، و پس از دستگیری به مشهد تبعید شد. در آن شهر همراه با محمدتقی شریعتی و طاهر احمدزاده تشکّل جبهۀ ملی دوم را سامان داد (۱۳۳۹) و مدتی بعد همراه با مهندس بازرگان به بنیانگذاری نهضت آزادی ایران پرداخت. وی در ۱۳۵۱ پس از هشت‌بار دستگیری، بار دیگر دستگیر شد و در مجموع سیزده سال از عمر خود را در زندان سپری کرد. با پیروزی انقلاب اسلامی ایران، به عضویت شورای انقلاب درآمد و مشاغل متعدد دیگری را نیز عهده‌دار شد، ازجمله نمایندگی مجلس خبرگان قانون اساسی، وزارت کشاورزی، سرپرستی دانشگاه تهران (در دورۀ انقلاب فرهنگی و تعطیلی دانشگاه‌ها)، ریاست سازمان نظام پزشکی، عضویت در شورای مرکزی حزب جمهوری اسلامی، پنج دوره نمایندگی مجلس شورای اسلامی و عضویت در سه دورۀ شورای شهر تهران (دورۀ دوم تا چهارم- مجموعاً 14سال).

شیبانی به عنوان پزشکی که از آغاز جوانی با سیاست پیوند خورده بود و مناسب اجرایی مهمی هم در کارنامه‌اش داشت، برای رونق پزشکی ایران هم اقدامات مؤثری انجام داده بود. از جمله: تأسیس دفتر هیأت امنای صرفه‌جویی ارزی در معالجۀ بیماران،‌ تهیه پروتز کاشت حلزون شنوایی (خرید سالانه بیش از 1000 دستگاه پروتز کاشت حلزون شنوایی و توزیع آن به‌صورت رایگان بین مراکز کاشت حلزون شنوایی کشور)،‌ تأسیس و تجهیز مراکز ناباروری، حمایت از انجام انواع پیوند در داخل کشور (قلب، ریه، کبد، کلیه، قرنیۀ چشم و مغز استخوان) و تأمین تجهیزات سرمایه‌ای مورد نیاز مراکز درمانی وابسته به وزارت بهداشت.

برخی از آثار اوست: ترجمۀ حیات و هدف‌داری؛ ایمان مذهبی و انسان قرن بیستم؛ کمال شخصیت.