دیمیتروف، گریگور (1991): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
دیمیتروف، گریگور (1991) (Dimitrov, Grigor) | دیمیتروف، گریگور (1991) (Dimitrov, Grigor) | ||
تنیس‌باز بلغارستانی. در رده‌بندی انجمن تنیس‌بازان حرفه‌ای<ref>Association of Tennis Professionals (ATP)</ref> رتبۀ 3 انفرادی جهان را به خود اختصاص داده که او را به بالاترین رتبۀ بازیکن بلغارستانی تاریخ تبدیل کرده است. دیمیتروف پس از کسب بزرگ‌ترین عنوان دوران حرفه‌ای خود در فینال پایان فصل ای‌تی‌پی در نوامبر 2017 به این رتبه رسید. او تا به امروز 9 عنوان انفرادی تور جهانی را به دست آورده است. در 2008 حرفه‌ای شد. دیمیتروف پیش از شروع دوران حرفه‌ای خود، دوران نوجوانی موفقی داشت، که در آن به رتبۀ | تنیس‌باز بلغارستانی. در رده‌بندی انجمن تنیس‌بازان حرفه‌ای<ref>Association of Tennis Professionals (ATP)</ref> رتبۀ 3 انفرادی جهان را به خود اختصاص داده که او را به بالاترین رتبۀ بازیکن بلغارستانی تاریخ تبدیل کرده است. دیمیتروف پس از کسب بزرگ‌ترین عنوان دوران حرفه‌ای خود در فینال پایان فصل ای‌تی‌پی در نوامبر 2017 به این رتبه رسید. او تا به امروز 9 عنوان انفرادی تور جهانی را به دست آورده است. در 2008 حرفه‌ای شد. دیمیتروف پیش از شروع دوران حرفه‌ای خود، دوران نوجوانی موفقی داشت، که در آن به رتبۀ یک جهان در نوجوانان رسید و عناوین اصلی انفرادی پسران را در مسابقات قهرمانی ویمبلدون و آزاد امریکا در 2008 به دست آورد. در اولین جام بزرگ نوجوانان خود، عنوان قهرمانی زیر 14 سال اروپا را به دست آورد. در 2006، او برندۀ مسابقات تک‌نفره پسران اورنج باول<ref>Orange Bowl</ref> شد. در 2007، فینالیست مسابقات انفرادی اورنج باول زیر 18 سال پسران و مغلوب ریچارداس برانکیس<ref>Ričardas Berankis</ref> از [[لیتوانی]] شد. در 2008، قهرمان نوجوانان ویمبلدون شد. این پیروزی باعث شد که او به راجر فدرر<ref>Roger Federer</ref> و [[ادبرگ، استفان (۱۹۶۶)|استفان ادبرگ]]<ref>Stefan Edberg</ref>، قهرمانان سابق نوجوانان، بپیوندد و ورودش را به قرعه‌کشی مردان ویمبلدون در سال 2009 تضمین کند. موفقیت او در مسابقات آزاد امریکا ادامه یافت. در سپتامبر 2008، با پیشی گرفتن از یانگ سونگ هوا<ref>Yang Tsung-hua</ref>، شماره یک نوجوانان جهان شد. او در آن سال، در رتبۀ 3 رده‌بندی جوانان قرار گرفت. او اولین (و تنها) تنیسور مرد بلغارستانی است که در مسابقات دونفره 2011 به فینال رسید و در مسابقات انفرادی به دور چهارم رفت. همچنین، اولین بلغاری است که به فینال ای‌تی‌پی 2017 رسید و پیروز شد، و در همان سال در سین‌سیناتی<ref>Cincinnati</ref> عنوان مسترز را کسب کرد. او بیش از هر تنیسور بلغاری دیگر جایزه دریافت کرده است. در نوامبر 2023، او نوزدهمین تنیسور مردی شد که 25 میلیون دلار برنده شد. در مسابقات آزاد فرانسه<ref>French Open</ref> 2024، به مرحلۀ یک چهارم نهایی رسید. او جایزۀ ورزشکار سال بلغارستان را در 2014 و 2017 دریافت کرد، و جایزۀ ورزشکار سال بالکان<ref>Balkan</ref> را در 2017 گرفت. | ||
گریگور دیمیتروف در شهر هاسکوو<ref>Haskovo</ref>، [[بلغارستان]] متولد شد. اولین بار در سه سالگی راکت تنیس در دست گرفت، و در پنج سالگی شروع به بازی کرد. در 2007، به آکادمی سانچز-کاسال<ref>Sanchez-Casal</ref> پیوست و تحت رهبری امیلیو سانچز<ref>Emilio Sánchez</ref> و پاتو آلوارز<ref>Pato Álvarez</ref> آموزش دید. از مارس 2009 دیمیتروف در [[پاریس، شهر|پاریس]]، [[فرانسه]] تمرین کرد، و به آکادمی تنیس پاتریک موراتوگلو<ref>Patrick Mouratoglou</ref> ملحق شد و چهار فصل بعدی را آن‌جا گذراند و پاتریک موراتوگلو را به عنوان مربی برای سال 2012 انتخاب کرد. در مسابقات آزاد مادرید 2013، اولین پیروزی خود را در برابر شماره ۱ جهان نواک جوکوویچ<ref>Novak Djokovic</ref> به دست آورد. از دیگر افتخارات اوست: بهترین تنیسور جوان بلغارستان (2005)؛ جایزۀ ورزشی ایکاروس (2014). | گریگور دیمیتروف در شهر هاسکوو<ref>Haskovo</ref>، [[بلغارستان]] متولد شد. اولین بار در سه سالگی راکت تنیس در دست گرفت، و در پنج سالگی شروع به بازی کرد. در 2007، به آکادمی سانچز-کاسال<ref>Sanchez-Casal</ref> پیوست و تحت رهبری امیلیو سانچز<ref>Emilio Sánchez</ref> و پاتو آلوارز<ref>Pato Álvarez</ref> آموزش دید. از مارس 2009 دیمیتروف در [[پاریس، شهر|پاریس]]، [[فرانسه]] تمرین کرد، و به آکادمی تنیس پاتریک موراتوگلو<ref>Patrick Mouratoglou</ref> ملحق شد و چهار فصل بعدی را آن‌جا گذراند و پاتریک موراتوگلو را به عنوان مربی برای سال 2012 انتخاب کرد. در مسابقات آزاد مادرید 2013، اولین پیروزی خود را در برابر شماره ۱ جهان نواک جوکوویچ<ref>Novak Djokovic</ref> به دست آورد. از دیگر افتخارات اوست: بهترین تنیسور جوان بلغارستان (2005)؛ جایزۀ ورزشی ایکاروس (2014). | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳۰ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۶:۳۲
دیمیتروف، گریگور (1991) (Dimitrov, Grigor)
تنیس‌باز بلغارستانی. در رده‌بندی انجمن تنیس‌بازان حرفه‌ای[۱] رتبۀ 3 انفرادی جهان را به خود اختصاص داده که او را به بالاترین رتبۀ بازیکن بلغارستانی تاریخ تبدیل کرده است. دیمیتروف پس از کسب بزرگ‌ترین عنوان دوران حرفه‌ای خود در فینال پایان فصل ای‌تی‌پی در نوامبر 2017 به این رتبه رسید. او تا به امروز 9 عنوان انفرادی تور جهانی را به دست آورده است. در 2008 حرفه‌ای شد. دیمیتروف پیش از شروع دوران حرفه‌ای خود، دوران نوجوانی موفقی داشت، که در آن به رتبۀ یک جهان در نوجوانان رسید و عناوین اصلی انفرادی پسران را در مسابقات قهرمانی ویمبلدون و آزاد امریکا در 2008 به دست آورد. در اولین جام بزرگ نوجوانان خود، عنوان قهرمانی زیر 14 سال اروپا را به دست آورد. در 2006، او برندۀ مسابقات تک‌نفره پسران اورنج باول[۲] شد. در 2007، فینالیست مسابقات انفرادی اورنج باول زیر 18 سال پسران و مغلوب ریچارداس برانکیس[۳] از لیتوانی شد. در 2008، قهرمان نوجوانان ویمبلدون شد. این پیروزی باعث شد که او به راجر فدرر[۴] و استفان ادبرگ[۵]، قهرمانان سابق نوجوانان، بپیوندد و ورودش را به قرعه‌کشی مردان ویمبلدون در سال 2009 تضمین کند. موفقیت او در مسابقات آزاد امریکا ادامه یافت. در سپتامبر 2008، با پیشی گرفتن از یانگ سونگ هوا[۶]، شماره یک نوجوانان جهان شد. او در آن سال، در رتبۀ 3 رده‌بندی جوانان قرار گرفت. او اولین (و تنها) تنیسور مرد بلغارستانی است که در مسابقات دونفره 2011 به فینال رسید و در مسابقات انفرادی به دور چهارم رفت. همچنین، اولین بلغاری است که به فینال ای‌تی‌پی 2017 رسید و پیروز شد، و در همان سال در سین‌سیناتی[۷] عنوان مسترز را کسب کرد. او بیش از هر تنیسور بلغاری دیگر جایزه دریافت کرده است. در نوامبر 2023، او نوزدهمین تنیسور مردی شد که 25 میلیون دلار برنده شد. در مسابقات آزاد فرانسه[۸] 2024، به مرحلۀ یک چهارم نهایی رسید. او جایزۀ ورزشکار سال بلغارستان را در 2014 و 2017 دریافت کرد، و جایزۀ ورزشکار سال بالکان[۹] را در 2017 گرفت.
گریگور دیمیتروف در شهر هاسکوو[۱۰]، بلغارستان متولد شد. اولین بار در سه سالگی راکت تنیس در دست گرفت، و در پنج سالگی شروع به بازی کرد. در 2007، به آکادمی سانچز-کاسال[۱۱] پیوست و تحت رهبری امیلیو سانچز[۱۲] و پاتو آلوارز[۱۳] آموزش دید. از مارس 2009 دیمیتروف در پاریس، فرانسه تمرین کرد، و به آکادمی تنیس پاتریک موراتوگلو[۱۴] ملحق شد و چهار فصل بعدی را آن‌جا گذراند و پاتریک موراتوگلو را به عنوان مربی برای سال 2012 انتخاب کرد. در مسابقات آزاد مادرید 2013، اولین پیروزی خود را در برابر شماره ۱ جهان نواک جوکوویچ[۱۵] به دست آورد. از دیگر افتخارات اوست: بهترین تنیسور جوان بلغارستان (2005)؛ جایزۀ ورزشی ایکاروس (2014).