گابو، نایوم (۱۸۹۰ـ۱۹۷۷)
| نایوم گابو Naum Gabo | |
|---|---|
| زادروز |
۱۸۹۰م |
| درگذشت | ۱۹۷۷م |
| محل زندگی | روسیه، امریکا |
| ملیت | روسیه ای |
| تحصیلات و محل تحصیل | مهندسی و پزشکی در روسیه و آلمان |
| شغل و تخصص اصلی | مجسمه ساز |
| سبک | ساختگری، انتزاعی |
| آثار | سردیس ساختاریافته، شماره ۲ (۱۹۱۶؛ نگارخانه تیت، لندن) |
| گروه مقاله | نگارگری و مجسمه سازی جهان |
گابو، نائوم (۱۸۹۰ـ۱۹۷۷)(Gabo, Naum)
(نام اصلی: نائوم نیمیا پفسنر[۱]) مجسمه‌ساز انتزاع‌گرا[۲]ی امریکایی، زادۀ روسیه. از نمایندگان پیش‌گام ساختگری[۳]، و از نخستین هنرمندانی بود که مجسمۀ جنبان[۴] ساخت. در آثار بعدی‌اش اغلب از مواد پلاستیکی شفاف استفاده می‌کرد، تا بیشتر بر مشخص‌کردن فضا تأکید گذارد تا بر اشغال آن؛ چنان که در اثرش با نام ساختار خطی[۵] (۱۹۴۲؛ نگارخانۀ تیت[۶]، لندن) مشهود است. گابو و برادرش آنتوان پفنر[۷] نظرات خود را در نشریّۀ بیانیّۀ واقع‌گرایی[۸] (۱۹۲۰) منتشر کردند. بسیاری از مهم‌ترین آثار گابو، پس از این دوره تاریخ‌گذاری شده‌اند؛ ازجمله ساختارهای هندسی‌اش از فلز و پلاستیکِ شفّاف، و میلۀ لرزان[۹] (۱۹۲۰؛ نگارخانۀ تیت، لندن)، که از نخستین مجسمه‌هایی است که در آن حرکتِ واقعی وجود دارد. در دهۀ ۱۹۲۰ در هنرستان طرّاحی باوهاوسِ[۱۰] آلمان، تدریس کرد. گابو در بریانسک[۱۱] به‌دنیا آمد؛ در روسیه و آلمان، مهندسی و پزشکی خواند. در ۱۹۱۳ در سفر به پاریس، با هنرمندان پیشتاز طرح دوستی ریخت، و به مجسمه‌سازی روآورد. از ۱۹۱۵ نامِ گابو را برگزید. در دوران جنگ جهانی اول در استکهلم و سوئد به‌سر بُرد و با برادرش کار کرد. در آن‌جا نخستین مجسمه‌هایش را با فلز و چوب ساخت، که بیشتر از سطوح مستوی تشکیل شده بودند تا از حجم؛ همچون سردیسِ ساختاریافته، شمارۀ ۲[۱۲] (۱۹۱۶؛ نگارخانۀ تِیت، لندن). بعد از انقلاب روسیه به کشورش بازگشت، و به هنرمندانی پیوست که به تداوم هنر ناب[۱۳] اعتقاد داشتند و با هنرِ صرفاً کاربردی، همچون هنر ولادیمیر تاتلین[۱۴]، مخالفت می‌ورزیدند. در ۱۹۲۲ روسیه را برای همیشه ترک کرد و به برلین رفت، و در باوهاوس به‌تدریس پرداخت؛ از ۱۹۳۵ تا ۱۹۴۵ در انگلستان به‌سر برد، و حضورش برای پیشرفت هنر انتزاعی در آن کشور محرکی نیرومند بود. در ۱۹۴۶ در امریکا اقامت گزید.