گیورگیس طرابوزانی
گئورگیس طرابوزانی (ح ۱۳۹۵ـ۱۴۸۴م)(George of Trebizond)
معلم یونانی، زادۀ جزیرۀ کرت[۱]. خانوادهاش اهل طرابزون (طرابوزان)[۲] در کنار دریای سیاه بودند. در ۱۴۱۷م ارمولائو باربارو[۳]، دانشپژوه ایتالیایی، او را به ونیز آورد و بهعنوان کاتب استخدام کرد و زمینۀ آموزش لاتینی را برایش فراهم ساخت. او در این زبان چنان تبحّری یافت که در ونیز، پادوا[۴]، و ویچنتسا[۵] معلم عمومی ادبیات لاتینی و فن سخنوری شد. پاپ ائوگنیوس چهارم[۶] در ۱۴۳۸م از دانش یونانی جورج در شورای فلورانس استفاده کرد و سپس او را به سِمَت منشی خود و استادی زبان یونانی در دانشگاه رُم برگماشت؛ همین امر حسادت انسانگرایان[۷] (اومانیستهای) ایتالیایی را برانگیخت. اگرچه پیشگام پژوهشهای یونانی عصر رنسانس در ایتالیا بود، محبوبیت عمومی نداشت. با بساریون[۸]، دانشپژوه یونانی، که او را به ترجمۀ نادرست آثار ارسطو متهم کرده بود، مرافعهای بزرگ کرد. از آنجا که پژوهشهای یونانی در ایتالیای دورۀ رنسانس، در میانۀ قرن ۱۵، اهمیت فراوان داشت، این مرافعه آوازه و اعتبارش را تحتالشعاع قابلیتهای بزرگتر دانشورانی قرار داد که در دورۀ پاپیِ نیکلاس پنجم[۹] به رُم آمده بودند. در فقر جان سپرد و تا حد زیادی به فراموشی سپرده شد.