رویا افشار
رؤیا افشار (آبادان 1337ش- )
بازیگر ایرانی تئاتر، سینما و تلویزیون. فارغ‌التحصیل دورۀ کاردانی رشتۀ معماری از دانشگاه تهران است. رؤیا افشار در سی و نهمین دوره جشنواره فیلم فجر برای ایفای نقش اصلی فیلم مامان برندۀ سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اصلی زن جشنواره بوده است.
افشار فعالیتش را از سال ۱۳۵۵ با همکاری در ساخت دکور تئاتر شروع کرد و تا قبل از انقلاب اسلامی در پشت صحنه حضور داشت. پس از انقلاب ابتدا به عنوان بازیگر در روی صحنه به بازی پرداخت و سپس از ابتدای دهۀ 1360 در نمایش‌های تلویزیونی هم حضور یافت. در سال 1364 برای ایفای یکی از نقش‌های اصلی مجموعۀ تلویزیونی آیینه توسط غلامحسین لطیفی (کارگردان سریال) دعوت به کار شد و پس از آن در سال 1366 با بازی در یکی از نقش‌های فرعی فیلم شاید وقتی دیگر (ساختۀ بهرام بیضایی) بازی در سینما را نیز تجربه کرد. وی طی سال‌های 1366 و 1367 در چند فیلم سینمایی و مجموعۀ تلویزیونی دیگر نیز بازی کرد، تا این‌که از همین سال به دلیل نامعلومی به مدت 13 سال ممنوع‌التصویر شد. او طی این سال‌های ممنوع‌التصویری مدتی مربی بازیگری در مدرسۀ تئاتر بود، سپس مدتی در دانشگاه تهران تئاتر عروسکی تدریس می‌کرد و طی سال ۱۳۷۶ نیز بازیگری را در وزارت فرهنگ و ارشاد یاد می‌داد. افشار بعد از ۱۳ سال دوری از بازیگری در سال ۱۳۸۰ با سریال سیب ترش بازگشت و سپس حضوری افتخاری در فیلم تیک داشت، او بعد از ۲۰ سال در سال 1390 نیز کارگردانی را با نمایش زمستان ۶۶ تجربه کرد.
گزیدۀ مجموعه‌های تلویزیونی: آیینه (۱۳۶۴)؛ در خانه (۱۳۶۷- ۱۳۶۶)؛ راویان اخبار (۱۳۶۷- ۱۳۶۵)؛ زندگی و جنگ (۱۳۶۷)؛ سیب ترش (۱۳۸۰- ۱۳۸۱)؛ آهوی ماه نهم (۱۳۸۳)؛ کمربندها را ببندیم (۱۳۸۳)؛ بایرام (۱۳۸۵- ۱۳۸۶)؛ دست بالای دست (۱۳۹۱)؛ خانواده دکتر ماهان (1398).