سادات، محمدعلی (تبریز ۱۳۲۷ش)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
نسخهٔ تاریخ ‏۲۴ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۵:۲۳ توسط Amir (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

سادات، محمدعلی (تبریز ۱۳۲۷ش)

محمدعلي سادات

محمدعلی سادات
زادروز تبریز 1327ش
ملیت ایرانی
تحصیلات و محل تحصیل مدرک فوق‌لیسانس مهندسی راه و ساختمان از دانشگاه تبریز (1350)
شغل و تخصص اصلی نویسنده و پژوهشگر
آثار اخلاق اسلامی (1364) کتاب درسی دانشگاه‌ها؛ کتاب های بینش اسلامی دوره دبیرستان؛ راهنمای همسران جوان (1375)؛ راهنمای پدران و مادران (در دو جلد، 1370)؛ خداشناسی استدلالی (1355)؛ سرمایه ی تاراج رفته (1353)؛ زنده ی جاوید و اعجاز جاویدان(1350)؛ تقوا از دیدگاه امام علی (ع) (1381)؛ ایران امروز (1382)
گروه مقاله آموزش و پرورش (تعلیم و تربیت)، دین اسلام
جوایز و افتخارات انتخاب به عنوان نویسنده برگزیدۀ کتب درسی در 1384 از سوی وزارت آموزش و پرورش

نویسنده و پژوهشگر ایرانی. تحصیلات مقدماتی را تا پایان دورۀ متوسطه در زادگاه خود گذراند. در ۱۳۴۵ش وارد دانشکدۀ فنی دانشگاه تبریز شد و در ۱۳۵۰ مدرک فوق‌لیسانس خود را در رشتۀ مهندسی راه و ساختمان دریافت کرد. در دورۀ دانشجویی از اعضای فعّال انجمن اسلامی دانشجویان بود و از همان زمان به موازات رشتۀ تخصصی به مطالعه و تحصیل و تحقیق در علوم انسانی به‌ویژه فلسفه و فرهنگ اسلامی پرداخت. در ۱۳۵۹ به‌دعوت وزارت آموزش و پرورش در دو حوزۀ «تألیف کتب درسی» و «آموزش معلمان» به فعالیت پرداخت. در این دوره کتاب‌های بینش اسلامی دورۀ دبیرستان و برخی کتاب‌های درسی مراکز تربیت معلّم ازجمله اخلاق اسلامی، کتاب درسی کلیه دانشگاه‌ها، را تألیف کرد و به تدریس در دانشگاه پرداخت. مدیرگروه آموزش دین (۱۳۶۵) و سپس معاون علوم انسانی دفتر تألیف و برنامه‌ریزی کتب درسی شد (۱۳۷۳) و ستاد نظارت بر حسن اجرای دروس دینی را راه‌اندازی کرد. در ۱۳۶۱ به نمایندگی از سوی نخست‌وزیر وقت عضو هیئت سه‌نفره پیگیری فرمان امام (ره) در استان خراسان شد. در ۱۳۷۷ به‌دعوت سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی به مدت چهار سال ریاست مرکز مطالعات فرهنگی ‌ـ ‌بین‌المللی را برعهده گرفت. در ۱۳۸۱ به‌عنوان رایزن فرهنگی جمهوری اسلامی ایران به کشور قزاقستان اعزام شد و قریب سه سال در این سمت بود و سپس دبیر شورای عالی کتاب در آن سازمان شد. وی در ۱۳۸۴ از سوی وزارت آموزش و پرورش جزو نویسندگان برگزیدۀ کتب درسی انتخاب گردید و لوح سپاس دریافت کرد.

علاوه‌بر مقالات متعدد در نشریات مختلف از دیگر آثار تألیفی اوست: زندۀ جاوید و اعجاز جاویدان (۱۳۵۰)؛ سرمایۀ تاراج‌رفته (۱۳۵۳)؛ اصول و مبانی خداشناسی استدلالی (۱۳۵۶)؛ مادی‌گری یا هوچی‌گری (۱۳۵۷)؛ مبانی وحدت در امت اسلامی (۱۳۵۸)؛ بررسی تطبیقی مکتب‌ها (۱۳۶۰)؛ خصوصیات روح زن (۱۳۶۱)؛ سازندگی را از کجا آغاز کنیم؟ (۱۳۶۲)؛ مکتب‌ها و اصطلاحات سیاسی (۱۳۶۰)؛ مبانی اخلاق و تربیت اسلامی (۱۳۶۲)؛ راهنمای معلّم (۱۳۷۰)؛ راهنمای پدران و مادران در ۲ جلد (۱۳۷۰)؛ راهنمای همسران جوان (۱۳۷۵)؛ تقوا از دیدگاه امام علی (ع) (۱۳۸۱)؛ ایران امروز (۱۳۸۲).