آبی، تاج الدین ابوالفضل محمد ( ـ۷۱۱ق): تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi1 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
آبی، تاج‌الدین ابوالفضل محمد ( ـ۷۱۱ق) Abi, Tajuddin Abulfazl Mohammad | |||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}از مشاهیر سادات روزگار سلطان [[الجایتو|اولجایتو]] و نقیب‌النّقبای سراسر ایران، از اعقاب [[امام_زین_العابدین|امام زین‌العابدین]] (ع). از دوستان سعدالدین ساوجی، وزیر اولجایتو، بود و در گرایش سلطان به مذهب شیعه مؤثر بود. سلطان به تاج‌الدین توجه بسیار داشت و به او مقام اشرف ممالک ایران داد. پس از چندی به همدستی با سعدالدین و اختلاس اموال سادات و دیگر طوایف متهم شد و به فرمان اولجایتو به‌قتل رسید. بعضی از مورخان، خواجه رشید‌الدین فضل‌الله را در قتل او دخیل دانسته‌اند. چون وی را کشتند اهل غوغای بغداد و حنبلیان گوشت وی را قطعه‌قطعه کرده خوردند و مویش را کنده و هرتار از محاسن او را به دیناری فروختند. | }}از مشاهیر سادات روزگار سلطان [[الجایتو|اولجایتو]] و نقیب‌النّقبای سراسر ایران، از اعقاب [[امام_زین_العابدین|امام زین‌العابدین]] (ع). از دوستان سعدالدین ساوجی، وزیر اولجایتو، بود و در گرایش سلطان به مذهب شیعه مؤثر بود. سلطان به تاج‌الدین توجه بسیار داشت و به او مقام اشرف ممالک ایران داد. پس از چندی به همدستی با سعدالدین و اختلاس اموال سادات و دیگر طوایف متهم شد و به فرمان اولجایتو به‌قتل رسید. بعضی از مورخان، خواجه رشید‌الدین فضل‌الله را در قتل او دخیل دانسته‌اند. چون وی را کشتند اهل غوغای بغداد و حنبلیان گوشت وی را قطعه‌قطعه کرده خوردند و مویش را کنده و هرتار از محاسن او را به دیناری فروختند. | ||
---- | ---- | ||
<br/> [[Category:تاریخ ایران]] [[Category:ایران از حکومت مغول تا صفویه]] | <br/> [[Category:تاریخ ایران]] [[Category:ایران از حکومت مغول تا صفویه]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۳۶
آبی، تاج‌الدین ابوالفضل محمد ( ـ۷۱۱ق) Abi, Tajuddin Abulfazl Mohammad
| تاج الدین ابوالفضل محمد آبی | |
|---|---|
| درگذشت | ۷۱۱ق |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | دولتمرد |
| لقب | اشرف ممالک |
| گروه مقاله | تاریخ ایران |
از مشاهیر سادات روزگار سلطان اولجایتو و نقیب‌النّقبای سراسر ایران، از اعقاب امام زین‌العابدین (ع). از دوستان سعدالدین ساوجی، وزیر اولجایتو، بود و در گرایش سلطان به مذهب شیعه مؤثر بود. سلطان به تاج‌الدین توجه بسیار داشت و به او مقام اشرف ممالک ایران داد. پس از چندی به همدستی با سعدالدین و اختلاس اموال سادات و دیگر طوایف متهم شد و به فرمان اولجایتو به‌قتل رسید. بعضی از مورخان، خواجه رشید‌الدین فضل‌الله را در قتل او دخیل دانسته‌اند. چون وی را کشتند اهل غوغای بغداد و حنبلیان گوشت وی را قطعه‌قطعه کرده خوردند و مویش را کنده و هرتار از محاسن او را به دیناری فروختند.