آستر، فرد: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
}} | }} | ||
[[پرونده:2042151472.jpg|جایگزین=فرد آستر|بندانگشتی|فرد آستر]] | [[پرونده:2042151472.jpg|جایگزین=فرد آستر|بندانگشتی|فرد آستر]] | ||
(نام اصلی: فردریک آسترلیتس<ref>Frederick Austerlitz</ref>) رقصنده، بازیگر، خواننده و طراح امریکایی رقص. پرطرفدارترین رقصنده روزگارِ خود بود. در فیلم‌های بی‌شماری از جمله ''تاپ هت''<ref>''Top Hat''</ref> (1935)، ''رژه عید پاک''<ref>''Easter Parade''</ref> (1948)، و ''چهره نمکین''<ref>''Funny Face''</ref> (1957) درخشید، که طراحی و طراحی رقص بسیاری از سکانس‌های آن‌ها را به عهده داشت. 10 فیلم کلاسیک نیز همراه با جینجر راجرز<ref>Ginger Rogers</ref>، محبوب‌ترین همپای رقصش، ساخته است. فرد آستر در اوماها<ref>Omaha</ref>، نبراسکا<ref>Nebraska</ref>، به دنیا آمد و در 1904 با پدر و مادرش به نیویورک رفت. از 1906 تا هنگام ازدواجش در 1932 با آدیله آستر<ref>Adele Astaire</ref> (1897ـ1981) می‌رقصید، و این دو با هم به شخصیت‌های محبوب تئاتر برادوی<ref>Broadway</ref> و لندن بدل شدند. از 1933 به صنعت سینما پیوست. از جمله فیلم‌هایش عبارت‌اند: از ''روبرتا<ref>''Roberta''</ref>'' (1935)، ''دوران سوئینگ''<ref>''Swing Time''</ref> (1936)، ''ناوگان را تعقیب کن''<ref>''Follow the Fleet''</ref> (1936)، و ''واگن نمایش''<ref>''The Band Wagon''</ref> (1953). بعدها در نقش‌های جدی‌تری، همچون فیلم ''در ساحل''<ref>''On the Beach''</ref> (1959)، ظاهر شد. در 1981 جایزه مؤسسه فیلم امریکا را برای یک عمر فعالیت در عرصه سینما دریافت کرد. آستر رقصنده‌ای ماهر و کمال‌طلبی مطلق‌گرا بود که سبکِ فخیم و پروقارش زبانزد همگان بود. هرگاه در نقش خواننده ظاهر می‌شد، اشعار دست‌اولی برمی‌گزید، که غالب آن‌ها را خود سروده بود. | (نام اصلی: فردریک آسترلیتس<ref>Frederick Austerlitz</ref>) رقصنده، بازیگر، خواننده و طراح امریکایی رقص. پرطرفدارترین رقصنده روزگارِ خود بود. در فیلم‌های بی‌شماری از جمله ''تاپ هت''<ref>''Top Hat''</ref> (1935)، ''رژه عید پاک''<ref>''Easter Parade''</ref> (1948)، و ''چهره نمکین''<ref>''Funny Face''</ref> (1957) درخشید، که طراحی و طراحی رقص بسیاری از سکانس‌های آن‌ها را به عهده داشت. 10 فیلم کلاسیک نیز همراه با جینجر راجرز<ref>Ginger Rogers</ref>، محبوب‌ترین همپای رقصش، ساخته است. فرد آستر در اوماها<ref>Omaha</ref>، نبراسکا<ref>Nebraska</ref>، به دنیا آمد و در 1904 با پدر و مادرش به نیویورک رفت. از 1906 تا هنگام ازدواجش در 1932 با آدیله آستر<ref>Adele Astaire</ref> (1897ـ1981) می‌رقصید، و این دو با هم به شخصیت‌های محبوب تئاتر [[برادوی]]<ref>Broadway</ref> و لندن بدل شدند. | ||
از 1933 به صنعت سینما پیوست. از جمله فیلم‌هایش عبارت‌اند: از ''روبرتا<ref>''Roberta''</ref>'' (1935)، ''دوران سوئینگ''<ref>''Swing Time''</ref> (1936)، ''ناوگان را تعقیب کن''<ref>''Follow the Fleet''</ref> (1936)، و ''واگن نمایش''<ref>''The Band Wagon''</ref> (1953). بعدها در نقش‌های جدی‌تری، همچون فیلم ''در ساحل''<ref>''On the Beach''</ref> (1959)، ظاهر شد. در 1981 جایزه مؤسسه فیلم امریکا را برای یک عمر فعالیت در عرصه سینما دریافت کرد. آستر رقصنده‌ای ماهر و کمال‌طلبی مطلق‌گرا بود که سبکِ فخیم و پروقارش زبانزد همگان بود. هرگاه در نقش خواننده ظاهر می‌شد، اشعار دست‌اولی برمی‌گزید، که غالب آن‌ها را خود سروده بود. | |||
<br /> | <br /> | ||
نسخهٔ ۳۰ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۰۶:۵۷
آستر، فرد (1899ـ1987) Astaire, Fred
| فرد آستر Fred Astaire | |
|---|---|
| زادروز |
اوماها، نبراسکا 1899م |
| درگذشت | 1987م |
| ملیت | امریکایی |
| شغل و تخصص اصلی | رقصنده، طراح رقص |
| شغل و تخصص های دیگر | بازیگر، خواننده |
| آثار |
طراحی رقص: تاپ هت (1935)، رژه عید پاک (1948)، و چهره نمکین (1957) بازی در فیلم های روبرتا (1935)، دوران سوئینگ (1936)، ناوگان را تعقیب کن (1936)، و واگن نمایش (1953) |
| گروه مقاله | رقص |
| جوایز و افتخارات | در 1981 جایزه مؤسسه فیلم امریکا |
(نام اصلی: فردریک آسترلیتس[۱]) رقصنده، بازیگر، خواننده و طراح امریکایی رقص. پرطرفدارترین رقصنده روزگارِ خود بود. در فیلم‌های بی‌شماری از جمله تاپ هت[۲] (1935)، رژه عید پاک[۳] (1948)، و چهره نمکین[۴] (1957) درخشید، که طراحی و طراحی رقص بسیاری از سکانس‌های آن‌ها را به عهده داشت. 10 فیلم کلاسیک نیز همراه با جینجر راجرز[۵]، محبوب‌ترین همپای رقصش، ساخته است. فرد آستر در اوماها[۶]، نبراسکا[۷]، به دنیا آمد و در 1904 با پدر و مادرش به نیویورک رفت. از 1906 تا هنگام ازدواجش در 1932 با آدیله آستر[۸] (1897ـ1981) می‌رقصید، و این دو با هم به شخصیت‌های محبوب تئاتر برادوی[۹] و لندن بدل شدند.
از 1933 به صنعت سینما پیوست. از جمله فیلم‌هایش عبارت‌اند: از روبرتا[۱۰] (1935)، دوران سوئینگ[۱۱] (1936)، ناوگان را تعقیب کن[۱۲] (1936)، و واگن نمایش[۱۳] (1953). بعدها در نقش‌های جدی‌تری، همچون فیلم در ساحل[۱۴] (1959)، ظاهر شد. در 1981 جایزه مؤسسه فیلم امریکا را برای یک عمر فعالیت در عرصه سینما دریافت کرد. آستر رقصنده‌ای ماهر و کمال‌طلبی مطلق‌گرا بود که سبکِ فخیم و پروقارش زبانزد همگان بود. هرگاه در نقش خواننده ظاهر می‌شد، اشعار دست‌اولی برمی‌گزید، که غالب آن‌ها را خود سروده بود.