آسمان خراش

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
خطا در ایجاد بندانگشتی: پرونده وجود ندارد
نمایی از برج سی‌ان در تورنتو (کانادا)، با 53 متر ارتفاع
خطا در ایجاد بندانگشتی: پرونده وجود ندارد
ساختمان امپایر استیت در منهتن (نیویورک)، با ۱۰۲ طبقه و ۳۸۱ متر ارتفاع
خطا در ایجاد بندانگشتی: پرونده وجود ندارد
نمایی از برج سیرز (با ارتفاع ۴۴۳ متر) و شهر شیکاگو

آسمان خراش (skyscraper)

ساختمانی چنان بلند که گویی «آسمان را خراش می‌دهد». نخستین آسمان‌خراش در ۱۸۶۸م در نیویورک بنا شد؛ با افزایش قیمت زمین، و شرایط زمین‌شناختی مساعد در این شهر، احداث چنین بناهایی امکان‌پذیر گردید. امروزه در سراسر جهان آسمان‌خراش ساخته می‌شود. بلندترین سازۀ بدون تکیه‌گاه[۱] جهان، برج سی‌ان[۲] (نشنال تاور کانادا[۳]) در تورنتو[۴] است که ۵۵۳ متر ارتفاع دارد. ساختمان امپایر استیت[۵] در منهتن[۶]، نیویورک، که در ۱۹۳۱ بنا شد (با ۱۰۲ طبقه و ۳۸۱ متر ارتفاع) و برج‌های دوقلوی مرکز تجارت جهانی[۷]، ۱۹۷۰ـ۱۹۷۴ (با ۱۱۰ طبقه و ارتفاع ۴۱۵ متر، که درپی واقعۀ ۱۱ سپتامبر منهدم شدند) از مرتفع‌ترین بناها بودند، اما برج سیرز[۸] در شیکاگو، ۱۹۷۳م (با ارتفاع ۴۴۳ متر) از آن‌ها پیشی گرفت. شیکاگو چندین آسمان‌خراش قدیمی‌تر نیز دارد که ساختمان بیمۀ مسکن[۹] (۱۸۸۳ـ۱۸۸۵م)، ساختمانی دَه طبقه با اسکلت فولادی، از آن جمله است. در حال حاضر برج‌های دوقلوی پتروناس[۱۰] در کوالالامپور[۱۱]، مالزی، که در ۱۹۹۸م به پایان رسید (با ارتفاع ۴۸۳ متر)، بلندترین ساختمان جهان است؛ لیکن به‌زودی برج چونگ‌چینگ[۱۲] در چونگ‌چینگ[۱۳]، چین بر آن پیش خواهد گرفت. استفاده از اسکلت فولادی محکم، برای تحمل همۀ بارهای ساختمان، کلید موفقیت در بنای آسمان‌خراش به‌شمار می‌رود. در آسمان‌خراش، دیوارها از اسکلت «آویزان»اند، و بنابراین می‌توان آن‌ها را از مصالح نسبتاً کم‌استقامت، همچون آلومینیم و شیشه، ساخت.

 


  1. free-standing
  2. CN Tower
  3. Canadian National Tower
  4. Toronto
  5. Empire State Building
  6. Manhattan
  7. World Trade Center
  8. Sears Tower
  9. Home Insurance Building
  10. Twin Petronas Towers
  11. Kuala Lumpur
  12. Chongqing Tower
  13. Chongqing