آمیه، پیر (1922-2021)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
نسخهٔ تاریخ ‏۷ اوت ۲۰۲۱، ساعت ۰۶:۱۶ توسط Amir (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

آمیه، پیِر (۱۹۲۲ـ2021)(Amiet, Pierre)

پیر آمیه
Pierre Amiet
زادروز ۱۹۲۲م
درگذشت 2021م
ملیت فرانسوی
تحصیلات و محل تحصیل دکتری باستان شناسی (۱۹۵۸) سوربون
شغل و تخصص اصلی باستان شناس
آثار عیلام (۱۹۶۶) که با نام تاریخ عیلام به فارسی ترجمه شده است (تهران، ۱۳۴۹ش)؛ موزۀ لوور، آثار عتیقۀ ایران (پاریس، ۱۹۷۷)؛ هنر باستانی شرق نزدیک (پاریس، ۱۹۷۷)؛ حجاری شوش، مجموعۀ گزارش‌های هیئت باستان‌شناسی در ایران (پاریس، ۱۹۷۲)؛ تمدن‌های باستانی شرق نزدیک (پاریس، ۱۹۷۱)
گروه مقاله باستان شناسی ایران

باستان‌شناس فرانسوی. در مدرسۀ لوور دانشگاه سوربون درس خواند. در ۱۹۵۰ از پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد خود با نام عقاب در هنر و دین بین‌النهرین باستان، و در ۱۹۵۸ از پایان‌نامۀ دکتری خود به نام کنده‌کاری در بین‌النهرین باستان (پاریس، ۱۹۶۱) دفاع کرد. برای کاوش‌های باستان‌شناختی به عراق و سوریه سفر کرد. از ۱۹۶۱ در موزۀ لوور کار می‌کرد و در مدرسۀ لوور نیز درس می‌داد. در ۱۹۷۱ در دانشگاه رم به تدریس پرداخت. به باستان‌شناسی ایران ‌باستان، به ویژه عیلام، علاقه‌مند بود و در ۱۹۶۳ به ایران آمد و برای نوشتن کتاب عیلام منابعی گردآورد. پس از آن نیز، به‌منظور تألیف کتابی دربارۀ اشیای عتیقۀ شوش، چندین‌بار به ایران سفر کرد.

از آثارش: عیلام (۱۹۶۶) که با نام تاریخ عیلام به فارسی ترجمه شده است (تهران، ۱۳۴۹ش)؛ موزۀ لوور، آثار عتیقۀ ایران (پاریس، ۱۹۷۷)؛ هنر باستانی شرق نزدیک (پاریس، ۱۹۷۷)؛ حجاری شوش، مجموعۀ گزارش‌های هیئت باستان‌شناسی در ایران (پاریس، ۱۹۷۲)؛ تمدن‌های باستانی شرق نزدیک (پاریس، ۱۹۷۱).