ابن ابی صادق، ابوالقاسم (ز ۴۶۰ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

ابن ابی صادِق، ابوالقاسم (ز ۴۶۰ق)

پزشک و کالبدشناس ایرانی، ملقب به بقراط دوم. در نیشابور تحصیلاتش را شروع کرد و در حکمت و مخصوصاً طب سرآمد شد و به علت علاقه به شهرش، دعوت سلطان ابراهیم غزنوی را برای رفتن به دربار نپذیرفت. از شاگردان ابن‌سینا بود و بر آثار بقراط و جالینوس شرح نوشت. از مشهور‌ترین شاگردان او از سید اسماعیل جرجانی، مؤلف کتاب ذخیرۀ خوارزمشاهی، نام می‌برند. از مهم‌ترین آثار اوست: کتب شرح فصول بقراط، شرح تقدمةالمعرفة بقراط، شرح منافع‌الاعضای جالینوس، شرح مسائل حنین، کتاب تاریخ‌الکبیر، نخبة‌العلاج، رسالةالادویة و الاطعمةالقتسبة من الاحادیث المکرّمه و نیز شرح مسائل حنین. ابن ابی صادق، سال‌های آخر عمرش را در روستای اَنْبَروذِستانه واقع در دوازده‌فرسنگی نیشابور به‌سر آورد.