ابن انباری، ابوالبرکات (۵۱۳ـ۵۷۷ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
ابن انباری
زادروز ۵۱۳ق
درگذشت ۵۷۷ق
ملیت عرب
نام‌های دیگر کمال‌الدین
تحصیلات و محل تحصیل نظامیۀ بغداد، نزد ابومنصور رزّاز
شغل و تخصص اصلی فقیه و نحوی
شغل و تخصص های دیگر شاعر
لقب شیخ زمانه
آثار اسرارالعربیه، الاعراب فی حل‌الاعراب، البلغة فی‌الفرق بین‌المذکر و المؤنث، نزهةالأَلِبَّاء فی طبقات‌الادباء، حلیةالعقود فی‌الفرق بین‌المقصور و الممدود
گروه مقاله ادبیات عرب

ابن اَنْباری، ابوالبرکات (۵۱۳ـ۵۷۷ق)

(نام اصلی: ابوالبركات‌ عبدالرحمن بن محمد ابن انباری؛ یا: کمال‌الدین) فقیه، نحوی و شاعر شیعه‌مذهب عرب. در مدرسۀ نظامیۀ بغداد، نزد ابومنصور رزّاز، آیین شافعی و فقه آموخت و نحو را نزد ابن شجری فراگرفت و تا آن‌جا پیش رفت که لقب «شیخ زمانه» گرفت و خود در نظامیه تدریس نحو می‌کرد. شهرت وی، به سبب اثر معروفش اسرارالعربیه، در نحو است. ابن انباری بیش از ۵۰ سال منشی مخصوص دربار خلفای عباسی بود و چندین‌بار منصب وزارت داشت. با آن که اصول و قواعد فقهی و نحوی را با هم ممزوج کرد، اما صاحب سبکی خاص نشد.

از آثارش: الاعراب فی حل‌الاعراب، البلغة فی‌الفرق بین‌المذکر و المؤنث، نزهةالأَلِبَّاء فی طبقات‌الادباء، حلیةالعقود فی‌الفرق بین‌المقصور و الممدود.