ابن ایوب، جمال الدین عبدالله (۷۸۲ـ قاهره ۸۶۸ق)
| ابن ایوب | |
|---|---|
| زادروز |
۷۸۲ق |
| درگذشت | قاهره ۸۶۸ق |
| شغل و تخصص اصلی | پزشک |
| شغل و تخصص های دیگر | محدث |
| لقب | ابن ایّوب |
| مکتب | عرب |
| آثار | دواءالنفس من‌النّکس، نشراللّواء فی مقتضی‌الفصد و الدواء، سیاسة‌الخَلق بتحسین‌الخُلق، و سدّ الذرائع من‌القول بتأثیرالطبائع |
| گروه مقاله | پزشکی |
ابن اَیّوب، جمال‌الدین عبدالله (۷۸۲ـ قاهره ۸۶۸ق)
(نام کامل: جمال‌الدین عبدالله بن علی بن یوسف بن علی بن محمد قادری مخزومی) پزشک و محدّث شافعی. عبدالله را از آن جهت ابن ایّوب می‌خوانند که پدربزرگش را به علت مشکلاتی که برایش پیش آمد ایّوب لقب دادند و بازماندگانش را ابن ایّوب می‌خواندند. در زادگاهش دانش آموخت و قرآن را حفظ کرد. سپس به قاهره رفت و در آن‌جا از استادانی چون الزیّن عبدالباسط، سعیدالسّعداء، و محمد بن عبدالرحمن سخاوی و دیگران حدیث فراگرفت. برخی از آثار او در داروشناسی و پزشکی عبارت‌اند از دواءالنفس من‌النّکس، نشراللّواء فی مقتضی‌الفصد و الدواء، سیاسة‌الخَلق بتحسین‌الخُلق، و سدّ الذرائع من‌القول بتأثیرالطبائع. پس از درگذشت در قبرستان سعیدالسّعداء دفن شد.