ابن عفیف تلمسانی، محمد (قاهره ۶۶۱ـ دمشق ۶۸۸ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

ابن عَفیف تِلِمْسانی، محمد (قاهره ۶۶۱ـ دمشق ۶۸۸ق)

شاعر مصری. در کودکی همراه با پدر، که عارفی مشهور بود، به دمشق رفت و تا پایان عمر در آن‌جا زیست. در نوجوانی شاعر و مدیحه‌سرایی معتبر شد، امّا دیری نپایید که دست از تعلقات دنیوی شست و انزوا اختیار کرد. در سروده‌هایش از عشق و باده سخن می‌گوید و چنان می‌نماید که پاره‌ای از آن‌ها حکایت از میل به شاهد بازی دارد. اشعار برجای‌ماندۀ او بارها در قاهره و بیروت چاپ شده است. چند اثر منثور، به صورت موشّحات و مقامات، نیز دارد.