ابوالسرایا، سری بن منصور شیبانی ( ـ۲۰۰ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

ابوالسَّرایا، سَریّ بن منصور شیبانی ( ـ۲۰۰ق)

فرمانده نظامی شورش ابن طباطبا علیه مأمون عباسی. در رأس‌العین، در شمال عراق، به دنیا آمد. ابتدا خربنده بود، سپس به شورش و راهزنی پرداخت. در ارمنستان به یزید بن مَزْیَد شیبانی پیوست و در جنگ با خرمیان شرکت کرد. در جریان درگیری میان امین و مأمون به هَرْثَمة بن اَعیَن، سردار قدرتمند مأمون، پیوست و از طلایه‌داران سپاه او بود. اما چون هرثمه در کار پرداخت مقرری به وی تعلل کرد، به بهانۀ حج خارج شد و در نواحی عراق سر به شورش و غارت برداشت. در این میان با ابن طباطبا، از پیشوایان زیدی، دیدار و با او بیعت کرد. وی در کوفه به ایراد خطبه برای مردم پرداخت و از آن‌ها برای ابن طباطبا بیعت گرفت و با اخراج حاکم کوفه، بر آن مسلط شد و زهیر بن مسیب را که حسن بن سهل برای فرونشانیدن شورش فرستاده بود شکست داد و غنایم فراوانی به دست آورد. در فردای این پیروزی ابن طباطبا ناگهان درگذشت. گویند ابوالسرایا وی را به قتل رسانید. ابوالسرایا به برخی شهرهای عراق دست یافت و در کوفه به ضرب سکه پرداخت. حسن بن سهل از این پیروزی‌ها هراسان شد و هرثمه را برای قلع و قمع او فرستاد. هرثمه او را به کوفه و از آن‌جا به شوش هزیمت داد. ابوالسرایا سرانجام دستگیر شد و حسن بن سهل سر او را پیش مأمون فرستاد و پیکرش را دو نیمه کرده در بغداد به دار آویخت.