ابوالعباس مسروق، احمد (طوس ۲۱۵ـ ۲۹۹ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

ابوالعباس مَسروق، احمد (طوس ۲۱۵ـ ۲۹۹ق)

عارف و محدث. مدت زیادی در بغداد زیست. جنید نیز او را از اولیا می‌دانست. شاگرد حارث محاسبی، و سَرّی سقطی و استاد شیخ علی رودباری بود و با محمد بن منصور طوسی و محمد بن حسین بُرجُلانی همنشینی و با سهل بن عبدالله و سَمنون ملاقات داشته است. از وی کتابی به نام جزءالقناعه در علم حدیث نام برده‌اند.