ابوسعید خراز، احمد بن عیسی ( ـ۲۷۹ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

ابوسعید خَرّاز، احمد بن عیسی ( ـ۲۷۹ق)

(ملقب به سیدالعارفین و قمرالصوفیه) از بزرگان صوفیه. در بغداد به دنیا آمد و در آن‌جا مصاحبت ‌شماری از مشایخ را دریافت. پس از سفر به مصر، در مکه اقامت گزید. ذوالنون مصری، ابوعبید بسری، سری سقطی، بشر حافی و محمد بن منصور طوسی، در شمار استادان و مصاحبان اویند. گویا نخستین کسی است که در موضوع بقاء و فناء، به تفصیل سخن رانده است. تألیف کتاب‌السّر را به او منسوب کرده‌اند.