ابومنصور معمری ( ـ پس از ۳۴۶ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

اَبومَنصور مُعَمِّری ( ـ پس از ۳۴۶ق)

دولتمرد ایرانی و مؤلفِ کهن‌ترین روایت منثور از شاهنامه. در وزارت ابومنصور محمد بن عبدالرزاق ( ـ۳۵۰ق)، سپهسالار خراسان بود و هنگامی که ابومنصور گروهی از دانایان خراسان را به تألیف شاهنامه فراخواند، ابومنصور معمری را به سرپرستی آن برگزید. پس از تألیف کتاب، ابومنصور مقدمه‌ای بر آن نوشت (۳۴۶ق) که در شمار کهن‌ترین آثار تاریخ‌دار نثر فارسی و از منابع اصلی فردوسی در سرودن شاهنامه بوده است.