اتابکان شام (حک: ۵۴۱ـ۵۷۷ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
نسخهٔ تاریخ ‏۳۱ اکتبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۹:۵۹ توسط Mohammadi1 (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

اَتابکان شام (حک: ۵۴۱ـ۵۷۷ق)

شاخه‌ای از‌ حکمرانان از سلسلۀ‌ آل‌ زنگی در شام‌. اولین امیر این سلسله نورالدین‌ محمود فرزند عمادالدین زنگی بود و پس از مرگ پدر عازم‌ حلب‌ شد و توانست‌ سراسر شام‌، جز دمشق،‌ را به‌ تصرف‌ درآورد. نورالدین‌ بارها با صلیبیان‌ آغازگر‌ جنگ‌ دوم‌ صلیبی‌ درگیر شد و آن‌ها را در‌هم‌ شکست‌. وی‌ سرانجام‌ در ۵۴۹ق، دمشق‌ را نیز تصرف‌ کرد و‌ برای‌ مقابلۀ‌ با صلیبیان‌، به‌ آبادانی‌ سریع‌ ویرانی‌های زلزله‌های‌ سال‌های‌ ۵۵۲ و ۵۶۵ق پرداخت. صلاح‌ الدین‌ ایوبی‌ را در ۵۶۷ق‌ بر حکومت مصر گماشت و بسیاری‌ از حکمرانان‌ دیگر شاخه‌های‌ اتابکان‌ زنگی‌ با تأیید او به‌ حکومت‌ رسیدند. پس‌ از او فرزند یازده‌ ساله‌اش،‌ ملک‌ صالح‌ اسماعیل‌ (۵۶۹ـ۵۷۷ق)، با تأیید امیران‌ دمشق‌ به‌ حکومت‌ نشست‌. پس‌ از چندی‌، امیر سعدالدین‌ گشتگین،‌ ملک صالح را به‌ حلب‌ فرستاد و خود بر دمشق‌ تسلط‌ یافت‌. در ۵۷۰ق، صلاح‌ الدین‌ ایوبی‌ به‌ همین‌ بهانه‌، وارد دمشق‌ گردید و آن‌جا را فتح‌ کرد و پس‌ از چندی‌ حلب‌ را به‌ محاصره‌ درآورد و ملک‌ صالح‌ را خلع‌ کرد. ملک‌ صالح‌ تا ۵۷۷ق که‌ درگذشت‌، در حلب‌ باقی‌ ماند و با مرگ‌ او سلسلۀ‌ اتابکان‌ شام‌ برافتاد.