اتصال دهنده
اِتِّصال‌دهنده (Connector)
(یا: کانکتور) ۱.در اصطلاح سخت‌افزاری، قطعه‌ای که برای پیوندزدن کابل[۱]ها با یکدیگر یا متصل‌کردن یک کابل به یک وسیله، مورد استفاده قرار می‌گیرد (به‌طور مثال، از کانکتور RS-۲۳۲-C برای متصل‌کردن کابل یک مودم[۲] به یک رایانه استفاده می‌شود). کانکتورها، اکثراً در دو نوع تولید می‌شوند: نر و ماده. در یک کانکتور نر، یک یا چند پین به سمت بیرون کانکتور امتداد یافته‌اند و در یک کانکتور ماده، یک یا چند حفره (سوکت یا jack) برای پذیرش پین‌های کانکتور تعبیه شده است. ۲. در اصطلاح برنامه‌نویسی، یک علامت دایره‌ای‌شکل است که در فلوچارت[۳]ها مورد استفاده قرار می‌گیرد و منظور از آن خاتمه بخشی از فلوچارت در یک صفحه و ادامه آن در صفحه دیگر است.