احمد اتابکی مشیراعظم

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

احمد اتابکی مشیراعظم (تهران ۱۲۶۲ - همان جا ۱۳۱۶ش)

(نیز با نام: میرزا احمدخان مشیراعظم) دولتمرد دورۀ قاجار و پهلوی، پسر دوم میرزا علی اصغر خان امین‌السلطان (اتابک اعظم) صدراعظم دوران مظفرالدین شاه و محمدعلی شاه.

احمد اتابکی در تهران به تحصیل پرداخت. پدرش از مظفرالدین شاه لقب "مشیراعظم" برایش گرفت. هنگامی که پدرش در 1321ق با فشار انگلیسی‌ها از صدارت معزول شد و به سفر دور دنیا رفت، او همه‌جا همراهش بود و پس از آن، به ایران بازگشت. پس از بازگشت و هنگامی که در دورۀ محمدعلی شاه، پدرش به صدارت رسید نیز او در دستگاه پدر کار می‌کرد. زمانی که که محمدعلی شاه از سلطنت خلع شد و احمدشاه به جایش نشست، او به پیشنهاد مستوفی‌الممالک رئیس تشریفات دربار شد.

بعد از کشته شدن اتابک اعظم در 1325ق، احمد اتابکی بیکار بود تا این‌که در 1334ق در کابینۀ سپهسالار اعظم (محمد ولی خان تنکابنی) وزیر فوائد عامه شد و در 1305ش در دو کابینۀ مستوفی‌الممالک، وزیر پست و تلگراف گردید. در انتخابات دورۀ پنجم، او به نمایندگی از فسا و داراب به مجلس رفت. این مجلس رأی به انقراض قاجاریه و انتقال سلطنت به رضاشاه داد. در دورۀ رضاشاه در ۱۳۰۵ اتابکی در دولت مستوفی‌الممالک بار دیگر وزیر پست و تلگراف شد. او در اواخر عمرش از طرفداران سید حسن مدرس شد و مدرس نیز از او بسیار حمایت کرد و ورودش در کابینۀ مستوفی به سفارش مدرس بود.

احمد اتابکی در 1356ق (1316ش) درگذشت و در قم، در مقبرۀ خانوادگی‌اش در صحن اتابک به خاک سپرده شد.