اخوان المسلمین (سوریه)
اِخوانُ‌المسلمین (سوریه)
جنبش اسلام‌گرای سیاسی. بنیاد‌گذار شاخۀ اخوان‌المسلمین در سوریه، مصطفی سباعی است که در ۱۹۴۶ با ادغام انجمن‌های خیریه و دینی‌ای که تحصیل‌کردگان سوری الازهر از اواخر دهۀ ۱۹۳۰ پدید آورده بودند، این تشکل را در دمشق تأسیس کرد. در دهۀ ۱۹۴۰ و ۱۹۵۰، اخوان‌المسلمین سوریه نقش سیاسی فعالی را در رقابت با حزب بعث و حزب کمونیست بازی کرد. در جریان وحدت مصر و سوریه در ۱۹۵۷ با آن به مخالفت برخاست و تظاهرات مردمی گسترده‌ای را برضد آن به راه انداخت. پس از درگذشت سباعی در ۱۹۶۳، عصام عطار جانشین او شد، ولی یک سال بعد به آلمان رفت و در آن‌جا ماندگار شد. در دهۀ ۱۹۶۰ بر اثر انشعابی که در آن رخ داد دو شاخۀ تصوف‌گرا ـ که مرکز آن در دمشق بود ـ و شاخۀ تندرو ـ که مرکزش در شمال سوریه بود ـ از هم جدا شدند. شاخۀ تندرو وارد مبارزۀ نظامی شد که نبرد با ارتش در شهر حماة اوج آن بود که نهایتاً با سرکوب شدید توپخانه‌ای و هوایی مواجه شد.