ارتفاع (اخترشناسی)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

ارتفاع (اخترشناسی)(altitude)

در اخترشناسی، فاصلۀ زاویه‌ایِ[۱] هر جسم بالاتر از سطح افق. محدودۀ این فاصله از صفر درجه در سطح افق تا ۹۰ درجه در سمت‌الرأس[۲] است. ارتفاع و سَمت[۳]، محورهای دستگاه مختصات افقی برای تعیین موقعیت اجسام آسمانی‌اند. نیز ← مختصات_افقی



  1. angular distance
  2. zenith
  3. azimuth