اسماعیلی، منوچهر (کرمانشاه ۱۳۱۸)
| منوچهر اسماعیلی | |
|---|---|
| زادروز |
کرمانشاه 8 فروردین ۱۳۱۸ش |
| درگذشت | تهران 31 مرداد 1401ش |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | دوبلور |
| آثار | دوبله به‌جای آنتونی کویین در فیلم‌های جاده (۱۹۵۴)، باراباس (۱۹۶۲)، مرثیه برای یک مشت‌زنِ سنگین وزن (۱۹۶۲) و اسب کهر را بنگر (۱۹۶۴) |
| گروه مقاله | رسانه ها و ارتباطات |
منوچهر اسماعیلی (کرمانشاه 8 فروردین ۱۳۱۸ش - تهران 31 مرداد 1401ش)
از صداهای ماندگارِ تاریخ دوبلۀ فیلم در ایران. او به‌جای بسیاری از بازیگرانِ ایرانی و خارجی صحبت کرده و به‌تدریج صدایش جزو شخصیت و ویژگی‌های فردیِ آن بازیگر شده است. بسیار پیش آمده بازیگری که چهره‌اش با صدای او جاافتاده بدون این صدا جذابیتی ایجاد نکرده است. صدای او به‌جای آنتونی کویین در فیلم‌های جاده (۱۹۵۴)، باراباس (۱۹۶۲)، مرثیه برای یک مشت‌زنِ سنگین وزن (۱۹۶۲)، اسب کهر را بنگر (۱۹۶۴) و محمد رسول‌الله (1976) جزو دوبله‌های ماندگارِ او هستند. ویژگیِ ممتاز دوبلۀ اسماعیلی این است که همۀ مختصات را از بازیگر فیلم می‌گیرد، و نکته‌ای اضافی، که از صدا و لحنِ بازیگر فراتر باشد، به آن اضافه نمی‌کند. اسماعیلی به صحبت کردن به جای چند شخصیت در یک فیلم با صداهای متنوع و تیپ‌گویی (صحبت با صداهای مختلف) شهرت داشت؛ در سریال هزاردستان (ساختۀ علی حاتمی) به جای شعبان جعفری (محمدعلی کشاورز)، به جای رضا تفنگچی (جمشید مشایخی)، هزاردستان (عزت‌الله انتظامی) و جمشید لایق حرف زد.
اسماعیلی از ۱۳۴۲، که دهۀ طلایی دوبلۀ فیلم در ایران بود، مدیریتِ دوبلاژ و گویندگی بسیاری از نقش‌های اول را به‌عهده داشت. گریگوری پک، چارلتن هستون، لارنس اولیویر، سیدنی پواتیه، لارنس هاروی، رُد استایگر، جیمز کاگنی، مارچلو ماسترویانی و رضا بیک‌ایمانوردی شماری از این نقش‌هاست.
منوچهر اسماعیلی پس از چندروز بیماری، براثر ایست قلبی در منزلش درگذشت.