View source for اسووو، ایتالو (۱۸۶۱ـ۱۹۲۸)

{{جعبه زندگینامه
|عنوان =ایتالو اسووو 
|نام =Italo Svevo
|نام دیگر=
|نام اصلی= اتوره اشمیتس
|نام مستعار=
|لقب=
|زادروز=۱۸۶۱م
|تاریخ مرگ=۱۹۲۸م
|دوره زندگی=
|ملیت=ایتالیایی
|محل زندگی=
|تحصیلات و محل تحصیل=
| شغل و تخصص اصلی =رمان نویس
|شغل و تخصص های دیگر=
|سبک =رمان روان شناختی
|مکتب =
|سمت =
|جوایز و افتخارات =
|آثار = ضعف پیری (۱۸۹۸)
|خویشاوندان سرشناس =
|گروه مقاله =ادبیات غرب
|دوره =
|فعالیت های مهم =
|رشته =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
}}[[پرونده:11336700.jpg|بندانگشتی|ایتالو اسووو]]
اِسْوِوو، ایتالو (۱۸۶۱ـ۱۹۲۸)(Svevo, Italo)

(نام اصلی: اتّوره اشمیتس<ref>Ettore Schmitz
</ref>) داستان‌نویس ایتالیایی، و از پایه‌گذاران رمان‌های روان‌شناختی در ایتالیا. پدرش یَهودی آلمانی و مادرش ایتالیایی بود و در ۱۲‌سالگی به مدرسه‌ای شبانه‌‌روزی در آلمان فرستاده شد. سپس در یک مدرسۀ بازرگانی در ایتالیا به تحصیل پرداخت، اما با کساد کار پدرش که تاجر ظروف چینی بود، ناچار به ترک تحصیل و کار در بانک شد. نخستین رمانش با نام ''یک زندگی''<ref>''A Life'' 
</ref> (۱۸۹۲) که از حیث رویکرد تحلیلی و درون‌نگرانه‌اش اثری انقلابی بود، و نیز رمان دوم او ''ضعف پیری''<ref>''As a Man Grows Older'' </ref> (۱۸۹۸) با اقبالی روبه‌رو نشد. با شکست این دو اثر، نوشتن را رها کرد. در ۱۹۰۷ برای راحتی در سفرهای کاری خود به انگلستان، معلم زبانی در تریست<ref>Trieste 
</ref> گرفت که کسی نبود جز [[جیمز جویس]]. آن دو با هم دوستان صمیمی شدند و آثار یکدیگر را خواندند و تشویق‌های جویس موجب بازگشت اسووو به کار نویسندگی شد. در ۱۹۲۳ مشهورترین رمانش ''اعترافات زنو''<ref>''Confessions of Zeno''</ref> را منتشر کرد که باز هم توفیقی نیافت، اما چند سال بعد با حمایت جویس او را به‌شهرت رساند. این کتاب در ایران نیز با ترجمه‌ی [[مرتضی کلانتریان]] در دسترس عموم قرار گرفت. اسووو در حال نگارش دنباله‌ای برای این اثر بود که در یک تصادف رانندگی کشته شد.

&nbsp;

----

[[Category:ادبیات غرب]] 
[[Category:رمان (اشخاص و آثار)]]
<references />