اشتال، گیورگ (۱۶۶۰ـ۱۷۳۴)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

اِشتال، گِئورگ (۱۶۶۰ـ۱۷۳۴م)(Stahl, Georg)

گیورگ اشتال
Georg Stahl
زادروز ۱۶۶۰م
درگذشت ۱۷۳۴م
ملیت آلمانی
تحصیلات و محل تحصیل پزشکی
شغل و تخصص اصلی شیمی دان
شغل و تخصص های دیگر پزشک
گروه مقاله شیمی و بیوشیمی

شیمی‌دان آلمانی. این نظریه را مطرح کرد که سوختن مواد به علت وجود مادۀ قابل احتراقی با نام فلوژیستون[۱] است. مواد غنی از فلوژیستون، نظیر چوب، اغلب کاملاً می‌سوزند. فلزات، که فلوژیستون کمتری دارند، خوب نمی‌سوزند. شیمی‌دان‌های قرن ۱۸ به ارزیایی نظریات اشتال پرداختند تا آن‌که آنتوان لاوازیه[۲] نظرات او را رد کرد. اشتال در امیرنشین آنسباخ[۳] زاده شد و علم طب را در ینا[۴] آموخت. در ۱۶۸۷، پزشک دوک ساکس وایمار[۵] شد. از ۱۶۹۶ تا ۱۷۱۶، استاد پزشکی هاله[۶] بود و شیمی نیز تدریس می‌کرد. از ۱۷۱۶، پزشک فردریک اول، پادشاه پروس[۷]، بود. نظریۀ فلوژیستون نخستین تلاش برای توضیح مستدل احتراق بود؛ همان که ما آن را با نام اکسایش[۸] می‌شناسیم. تردید دربارۀ این نظریه زمانی آغاز شد که شیمی‌دان‌ها وزن محصولات این واکنش‌ها را اندازه‌گیری کردند: مواد با جدا شدن فلوژیستون بایستی سبک‌تر می‌شدند، در حالی که چنین نبود. اشتال این امر را به این صورت توجیه کرد که فلوژیستون بدون وزن است و حتی وزن منفی[۹] دارد.

 


  1. phlogiston
  2. Antoine Lavoisier
  3. Ansbach
  4. Jena
  5. Saxe-Weimar
  6. Halle
  7. Prussia
  8. oxidation
  9. negative weight